485
گزیده شناخت‌نامه قرآن بر پایه قرآن و حدیث

ز - قرائت با ترتيل ۱

قرآن‏

(و قرآن را با ترتيل بخوان). ۲

حديث‏

۳۶۴.امام على عليه السلام: از پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله در باره اين سخنِ خداوند متعال : (و قرآن را با ترتيل بخوان) سؤال شد ، فرمود : «آن را كاملاً استوار بخوان و چون ريگ ، پخش و پراكنده‏اش مكن و آن را مانند شعر ، تند [و پيوسته ]نخوان ؛ [بلكه ]در شگفتى‏هاى آن ، درنگ كنيد ، دل‏هايتان را با آن ، به حركت درآوريد و همه كوشش شما اين نباشد كه سوره را به پايان برسانيد» . ۳

۳۶۵.صحيح مسلم - به نقل از حذيفه - : شبى با پيامبر صلى اللَّه عليه وآله نماز خواندم . [سوره‏] بقره را آغاز كرد . . . و آرام آرام مى‏خواند . هر گاه به آيه‏اى مى‏رسيد كه در آن تسبيح خدا بود ، تسبيح مى‏گفت ، و هر گاه به درخواستى مى‏رسيد ، [از خداوند] درخواست مى‏كرد ، و هر گاه به [آيه مشتمل بر ]پناه بردن [به خدا ]مى‏رسيد ، پناه مى‏برد . ۴

۳۶۶.امام صادق عليه السلام: قرآن را نبايد تند تند خواند ؛ بلكه بايد شمرده و آرام خوانده شود ، و هر گاه به آيه‏اى رسيدى كه در آن از بهشت ياد شده است ، درنگ كن و از خداوند عزّ وجلّ بهشت را درخواست كن ، و نيز هر گاه به آيه‏اى برخوردى كه در آن از آتش ياد شده است ، درنگ كن و از دوزخ ، به خدا پناه ببر . ۵

1.در مفردات ألفاظ القرآن راغب آمده است: رَتَل ، يعنى هماهنگ و منظّم بودن چيزى همراه با درست بودن آن. گفته مى‏شود: «رَجُلٌ رَتَلُ الأسنان»، يعنى : مرد داراى دندان‏هاى رديف و منظّم. ترتيل : يعنى بيرون فرستادن كلمه از دهان با سهولت و درستى و به معناى شمرده و آرام خواندن و اظهار حروف و حركات .

2.مزّمّل: آيه ۴ : (وَ رَتِّلِ الْقُرْءَانَ تَرْتِيلاً) .

3.إنَّ رَسولَ اللَّهِ صلى اللَّه عليه وآله سُئِلَ عَن قَولِ اللَّهِ تَعالى‏ : (وَ رَتِّلِ الْقُرْءَانَ تَرْتِيلاً) فَقالَ صلى اللَّه عليه وآله: ثَبِّتهُ تَثبيتاً ، لا تَنثُرهُ نَثرَ الرَّملِ ، ولا تَهُذَّهُ هَذَّ الشِّعرِ ، قِفوا عِندَ عَجائِبِهِ ، حَرِّكوا بِهِ القُلوبَ ، ولا يَكُن هَمُّ أحَدِكُم آخِرَ السّورَةِ (الجعفريّات: ص ۱۸۰ ، مجمع البيان: ج ۱۰ ص ۵۶۹) .

4.صَلَّيتُ مَعَ النَّبِيِّ صلى اللَّه عليه وآله ذاتَ لَيلَةٍ ، فَافتَتَحَ البَقَرَةَ ... يَقرَأُ مُتَرَسِّلاً ، إذا مَرَّ بِآيَةٍ فيها تَسبيحٌ سَبَّحَ ، وإذا مَرَّ بِسُؤالٍ سَأَلَ ، وإذا مَرَّ بِتَعَوُّذٍ تَعَوَّذَ (صحيح مسلم: ج ۱ ص ۵۳۶ ح ۲۰۳ ، سنن أبى داوود: ج ۱ ص ۲۳۰ ح ۸۷۱) .

5.إنَّ القُرآنَ لا يُقرَأُ هَذرَمَةً ولكِن يُرَتَّلُ تَرتيلاً ، فَإِذا مَرَرتَ بِآيَةٍ فيها ذِكرُ الجَنَّةِ فَقِف عِندَها ، وسَلِ اللَّهَ عزّ وجلّ الجَنَّةَ ، وإذا مَرَرتَ بِآيَةٍ فيها ذِكرُ النّارِ فَقِف عِندَها ، وتَعَوَّذ بِاللَّهِ مِنَ النّارِ (الكافى: ج ۲ ص ۶۱۷ ح ۲ وص ۶۱۸ ح ۵ ، مجمع البيان: ج ۱۰ ص ۵۶۹) .


گزیده شناخت‌نامه قرآن بر پایه قرآن و حدیث
484
  • نام منبع :
    گزیده شناخت‌نامه قرآن بر پایه قرآن و حدیث
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری‌شهری، با همکاری: جمعی از پژوهشگران
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1392
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 24549
صفحه از 597
پرینت  ارسال به