د - پناه بردن به خدا (با گفتن أعوذ باللَّه من الشيطان الرجيم)

قرآن‏

(هر گاه قرآن خواندى ، از شيطانِ رانده شده ، به خدا پناه ببر ). ^۱

حديث‏

۳۵۷.تفسير العيّاشى - به نقل از حلبى - : از امام صادق عليه السلام در باره پناه بردن به خدا از شيطان در هنگام شروع هر سوره‏اى پرسيدم . فرمود : «آرى ، از شيطانِ رانده شده ، به خدا پناه ببر» و افزود كه [شيطانِ ]رانده شده ، پليدترينِ شيطان‏هاست . ^۲

ه - خواندن از رو

۳۵۸.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله: براى شيطان ، هيچ چيزى كوبنده‏تر از اين نيست كه قرآن از رو ، خوانده شود . ^۳

۳۵۹.امام زين العابدين و امام صادق عليهما السلام: هر كس [قرآن را] با چشم و بدون صدا [آهسته در دل ]بخواند ، خداوند برايش به ازاى هر حرفى ، يك حسنه مى‏نويسد ، و يك گناه از او پاك مى‏كند ، و او را يك درجه بالا مى‏برد . ^۴

۳۵۶.الإقبال - به نقل از ابو الأكراد على بن ميمون صائغ - : از دعاى امام صادق عليه السلام پس از خواندن قسمتى از قرآن بزرگ ، اين بود : «خدايا! بخشى از كتابت را كه بر پيامبرت محمّد - كه درودهاى تو و رحمتت بر او باد - فرو فرستادى و تلاوتش را برايم مقدّر فرمودى ، خواندم . پس ستايش و سپاس و منّت ، تو را - اى پروردگار - براى آنچه مقدّر فرمودى و از بهر توفيقى كه [در خواندن قرآن به من ]دادى .
خدايا ! مرا از كسانى قرار ده كه حلال تو را حلال و حرامت را حرام مى‏شمارد و از معاصى تو دورى مى‏كند و به محكم و متشابه و ناسخ و منسوخ آن ، ايمان دارد ، و آن را برايم شفا و رحمت و پناه و اندوخته قرار ده .
خدايا! قرآن را مونس من در قبرم و مونسم در هنگام محشور شدنم و مونسم در رستاخيزم قرار ده و به ازاى هر آيه‏اى كه خواندم ، به من بركتى ده و در برابر هر حرفى كه مطالعه كردم ، برايم يك درجه در اعلى علّيين بيفزاى . آمين ، اى پروردگار جهانيان !
خدايا! بر محمّد ، پيامبرت و برگزيده‏ات و هم‏نجوايت و راه‏نمايت و دعوت كننده به راهت ، و بر امير مؤمنان ، دوست و جانشين تو پس از پيامبرت ، و بر اوصياى آن دو - كه پاسداران دين تو و امانتداران حقّ تو و سرپرستان خلق تو اند ، درود فرست . سلام و رحمت و بركات خدا بر همه ايشان باد !» . ^۱