۳۱۹.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله: اى گروه قاريان قرآن! از خداوند عزّ وجلّ در باره كتابش كه آن را بر دوش شما نهاده است ، بهراسيد ؛ زيرا هم من مسئول هستم و هم شما مسئوليد . از من در باره رساندن پيام [خدا به مردم] ، پرسش خواهد شد ، و از شما در باره كتاب خدا و سنّت من كه بر شما بار شده [و در سينههاى خود داريد] ، پرسش مىشود . ۱
۳۲۰.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله: آنچه در كتاب خداوند عزّ وجلّ يافتيد ، بر شماست كه به آن عمل كنيد و در ترك آن ، معذور نيستيد . ۲
۳۲۱.امام على عليه السلام - در توصيه ايشان به فرزندش محمّد بن حنفيّه - : بر تو باد خواندن قرآن و عمل كردن به مطالب آن ، و چنگ زدن به فرائض و قوانين آن ، و حلال و حرامش ، و امر و نهيَش ، و شب زندهدارى با آن ، و تلاوتش در شب و روز ؛ زيرا قرآن ، فرمانى از جانب خداوند - تبارك و تعالى - به خلق اوست . ۳
۳۲۲.امام صادق عليه السلام: مردى نزد ابوذر آمد و گفت : . . . حال ما را نزد خدا ، چگونه مىبينى؟ ابو ذر گفت : كردارهايتان را با قرآن بسنجيد . خداوند مىفرمايد : (همانا نيكان، در ناز و نعمت اند و گنهكاران ، در دوزخ)۴ . ۵
1.يا مَعاشِرَ قُرّاءِ القُرآنِ ! اِتَّقُوا اللَّهَ عزّ وجلّ فيما حَمَّلَكُم مِن كِتابِهِ ؛ فَإِنّي مَسؤولٌ وإنَّكُم مَسؤولونَ ، إنّي مَسؤولٌ عَن تَبليغِ الرِّسالَةِ ، وأمّا أنتُم فَتُسأَلونَ عَمّا حُمِّلتُم مِن كِتابِ اللَّهِ وسُنَّتي (الكافى : ج ۲ ص ۶۰۶ ح ۹ ، بحار الأنوار : ج ۷ ص ۲۸۳ ح ۸) .
2.ما وَجَدتُم في كِتابِ اللَّه عزّ وجلّ ، فَالعَمَلُ لَكُم بِهِ ، لا عُذرَ لَكُم في تَركِهِ (معانى الأخبار : ص ۱۵۶ ح ۱ ، الاحتجاج : ج ۲ ص ۲۵۹ ح ۲۳۰) .
3.عَلَيكَ بِقِراءَةِ القُرآنِ وَالعَمَلِ بِما فيهِ ، ولُزومِ فَرائِضِهِ وشَرائِعِهِ ، وحَلالِهِ وحَرامِهِ ، وأمرِهِ ونَهيِهِ ، وَالتَّهَجُّدِ بِهِ ، وتِلاوَتِهِ في لَيلِكَ ونَهارِكَ ، فَإِنَّهُ عَهدٌ مِنَ اللَّهِ تَبارَكَ وتَعالى إلى خَلقِهِ (كتاب من لا يحضره الفقيه : ج ۲ ص ۶۲۸ ح ۳۲۱۵) .
4.انفطار : آيه ۱۳ و ۱۴ .
5.جاءَ رَجُلٌ إلى أبي ذَرٍّ فَقالَ: ... فَكَيفَ تَرى حالَنا عِندَ اللَّهِ؟ قالَ: اِعرِضوا أعمالَكُم عَلَى الكِتابِ ، إنَّ اللَّهَ يَقولُ: (إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِى نَعِيمٍ * وَ إِنَّ الْفُجَّارَ لَفِى جَحِيمٍ)(الكافى : ج ۲ ص ۴۵۸ ح ۲۰ ، الاعتقادات ، صدوق : ص ۵۷) .
