ب - آنچه به حرمت فراموش كردن قرآن ، اشاره دارد
۳۰۴.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله: آگاه باشيد كه هر كس قرآن را ياد بگيرد و سپس از يادش برود ، در روز قيامت ، خدا را با دستان بسته ملاقات مىكند و خداوند عزّ وجلّ به ازاى هر آيه[ى فراموش شده] از آن ، مارى را بر او مسلّط مىگردانَد كه تا آتش [دوزخ] همراه او باشد ، مگر آن كه خدا او را بيامرزد . ۱
۳۰۵.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله: مزدهاى امّتم [در قيامت] حتّى [مزد] خاشاكى كه فردى از مسجد بيرون مىبرد ، به من نمايانده شد . همچنين گناهان امّتم به من نشان داده شد . پس گناهى بزرگتر از اين نديدم كه مردى ، سورهاى يا آيهاى از قرآن را حفظ كرده باشد و سپس آن را فراموش كند . ۲
ج - آنچه به عدم حرمت فراموش كردن قرآن ، اشاره دارد
۳۰۶.الكافى - به نقل از سعيد بن عبد اللَّه اَعرَج - : از امام صادق عليه السلام در باره مردى پرسيدم كه قرآن مىخواند [و حفظ مىكند] و سپس فراموش مىكند . سپس دو باره آن را مىخواند [و حفظ مىكند ]و باز فراموش مىكند . آيا بر او در اين فراموشى ، گناهى است ؟ فرمود : خير . ۳
1.ألا ومَن تَعَلَّمَ القُرآنَ ثُمَّ نَسِيَهُ ، لَقِيَ اللَّهَ يَومَ القِيامَةِ مَغلولاً ، يُسَلِّطُ اللَّهُ عزّ وجلّ عَلَيهِ بِكُلِّ آيَةٍ مِنهُ حَيَّةً تَكونُ قَرينَتَهُ إلَى النّارِ ، إلّا أن يَغفِرَ اللَّهُ لَهُ (كتاب من لا يحضره الفقيه : ج ۴ ص ۱۲ ح ۴۹۶۸ ، الأمالى ، صدوق : ص ۵۱۳ ح ۷۰۷) .
2.عُرِضَت عَلَيَّ اُجورُ اُمَّتي حَتَّى القَذاةُ يُخرِجُهَا الرَّجُلُ مِنَ المَسجِدِ ، وعُرِضَت عَلَيَّ ذُنوبُ اُمَّتي ، فَلَم أرَ ذَنباً أعظَمَ مِن سورَةٍ مِنَ القُرآنِ أو آيَةٍ اُوتِيَها رَجُلٌ ثُمَّ نَسِيَها (سنن الترمذى : ج ۵ ص ۱۷۸ ح ۲۹۱۶ ، سنن أبى داوود : ج ۱ ص ۱۲۶ ح ۴۶۱) .
3.سَأَلتُ أبا عَبدِاللَّهِ عليه السلام عَنِ الرَّجُلِ يَقرَأُ القُرآنَ ثُمَّ يَنساهُ ثُمَّ يَقرَؤُهُ ثُمَّ يَنساهُ ، أَ عَلَيهِ فيهِ حَرَجٌ ؟ فَقالَ : لا (الكافى : ج ۲ ص ۶۳۳ ح ۲۴ ، وسائل الشيعة : ج ۴ ص ۸۴۶ ح ۷۷۱۶) .
