۲۷۴.المعجم الكبير - به نقل از ابو اُمامه - : پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله ما را به آموزش دادن قرآن ، فرمان داد و به اين كار ، تشويق كرد و فرمود : «در روز قيامت ، قرآن ، نزد صاحب خود - كه بيشترين نياز را در آن روز دارد - ، مى‏آيد و به فرد مسلمان مى‏گويد : «آيا مرا مى‏شناسى؟» .
او مى‏گويد : تو كيستى؟
قرآن مى‏گويد : «من ، همان كسى هستم كه دوستش مى‏داشتى و خوش نداشتى كه از تو جدا شود ؛ همان كه تو را به سوى خود مى‏كِشيد و به خويش ، نزديكت مى‏كرد» .
مسلمان مى‏گويد : نكند تو قرآنى؟!
پس قرآن ، او را به پيشگاه پروردگارش مى‏بَرَد و [فرمان‏] پادشاهى به دست راستش و [فرمانِ ]جاودانگى به دست چپش داده مى‏شود و بر سرش ، آرامش نهاده مى‏شود ، و به پدر و مادر او نيز دو جامه پوشانده مى‏شود كه ارزش آن دو ، با چند برابر دنيا هم برابرى نمى‏كند . آن دو مى‏گويند : به چه سبب ، اين جامه‏ها بر ما پوشانده شده ، در حالى كه اعمال ما ، سزاوار چنين پاداشى نيست؟
خداوند فرمايد : «اين ، به سبب قرآنى است كه فرزندتان [از شما] آموخت» . ^۱

۲۷۰.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله: هر كس يك آيه از كتاب خدا را آموزش دهد ، پاداش آن آيه تا زمانى كه تلاوت گردد ، به او داده مى‏شود . ^۱

۱ / ۳

حقّ آموزگار قرآن‏

۲۷۱.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله: هر كس آيه‏اى از كتاب خدا را به بنده‏اى بياموزد ، مولاى اوست و شايسته نيست كه آن بنده ، او را تنها [و بى‏ياور] بگذارد و خودش را بر او ترجيح دهد . ^۲

۲۷۲.الكافى - به نقل از فضل بن ابى قَرّه - : به امام صادق عليه السلام گفتم : اينان مى‏گويند : درآمد معلّم [قرآن‏] ، حرام است .
فرمود : «دروغ مى‏گويند . دشمنان خدا[يند]! آنها [با اين بهانه‏ها] مى‏خواهند كه قرآن را تعليم ندهند . اگر كسى [يه اندازه ]ديه فرزندش را هم به معلّم بدهد ، براى معلّم ، حلال است» . ^۳

۱ / ۴

آموختن قرآن به فرزند

۲۷۳.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله: قرآن را بياموزيد ؛ زيرا در روز قيامت ، به صورت جوانى زيبا و رنگ‏پريده ، ^۴ نزد صاحب خود مى‏آيد و به او مى‏گويد : «منم آن كسى كه موجب شدم شب‏هايت را به عبادت ، سپرى كنى و روزهاى داغ را روزه بگيرى و آب دهانت ، خشك شود و اشك‏هايت جارى گردد . اكنون تا هر كجا كه بروى ، من با تو همراه خواهم بود ، و هر تاجرى ، [امروز] به دنبالِ [سودِ ]تجارت خويش است [كه در دنيا ، براى آخرت انجام داده است‏] و من ، امروز ، از آنِ تو هستم و اين ، بالاتر از [سود ]تجارت هر تاجرى است ، و به زودى ، كرامتى از جانب خداوند عزّ وجلّ به تو مى‏رسد . پس شادمان باش» .
در اين هنگام ، تاجى مى‏آورند و بر سر او مى‏نهند و امان‏نامه‏اى [از آتش دوزخ‏] به دست راستش و [فرمانِ ]جاودانگى در بهشت را به دست چپش مى‏دهند و دو خلعت بر او مى‏پوشانند . سپس به او گفته مى‏شود : «[قرآن‏] بخوان و [بر درجات بهشت‏] بالا برو» .
پس هر آيه‏اى را كه مى‏خوانَد ، يك درجه بالا مى‏رود . بر پدر و مادر او نيز - اگر مؤمن بوده‏اند - ، دو جامه مى‏پوشانند و به آنها گفته مى‏شود : «اين ، پاداش شما براى آموختن قرآن به اوست» . ^۵