413
گزیده شناخت‌نامه قرآن بر پایه قرآن و حدیث

۴ / ۴

دوست‏داشتنى‏ترين آيه نزد پيامبر خدا

۲۳۰.مجمع البيان - به نقل از اَنَس - : از غزوه حُدَيبيّه كه باز گشتيم ، چون مانع عبادت ۱ ما شده بودند ، غمگين و افسرده بوديم . پس خداوند عزّ وجلّ [آيه‏] (ما تو را پيروزى بخشيديم، [چه ]پيروزى درخشانى) را نازل كرد .
پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله فرمود : «آيه‏اى بر من ، فرو فرستاده شد كه آن را از همه دنيا ، بيشتر دوست مى‏دارم» . ۲

۴ / ۵

ارزنده‏ترين‏هاى قرآن‏

۲۳۱.تفسير فرات - به نقل از ابن عبّاس - : پيامبر صلى اللَّه عليه وآله دست على را گرفت و فرمود : «قرآن ، بر چهار بخش است : يك بخش ، در خصوص ما خاندان است . يك بخش ، در باره دشمنان ماست . يك بخش ، در باره حلال و حرام است و يك بخش ، در باره فرائض و احكام ، و خداوند ، ارزنده‏ترين [آيه‏]هاى قرآن را در باره على نازل كرد» . ۳

۲۳۲.امام على عليه السلام - در باره فضائل اهل بيت عليهم السلام - : ارزنده‏ترين آيات قرآن ، در باره ايشان است و ايشان ، گنج‏هاى [خداوند ]رحمان اند . ۴

1.مراد، زيارت خانه خداست.

2.لَمّا رَجَعنا مِن غَزوَةِ الحُدَيبِيَّةِ وقَد حيلَ بَينَنا وبَينَ نُسُكِنا ، فَنَحنُ بَينَ الحُزنِ وَالكَآبَةِ ، إذ أنزَلَ اللَّهُ عزّ وجلّ: (إِنَّا فَتَحْنَا لَكَ فَتْحًا مُّبِينًا) .
فَقالَ رَسولُ اللَّهِ صلى اللَّه عليه وآله: لَقَد اُنزِلَت عَلَيَّ آيَةٌ هِيَ أحَبُّ إلَيَّ مِنَ الدُّنيا كُلِّها
(مجمع البيان: ج ۹ ص ۱۶۵ ؛ صحيح مسلم: ج ۳ ص ۱۴۱۳ ح ۹۷) .

3.أخَذَ النَّبِيُّ صلى اللَّه عليه وآله يَدَ عَلِيٍّ ، فَقالَ: إنَّ القُرآنَ أربَعَةُ أرباعٍ: رُبعٌ فينا أهلَ البَيتِ خاصَّةً ، ورُبعٌ في أعدائِنا ، ورُبعٌ حَلالٌ وحَرامٌ ، ورُبعٌ فَرائِضُ وأحكامٌ. وإنَّ اللَّهَ أنزَلَ في عَلِيٍّ كَرائِمَ القُرآنِ (تفسير فرات: ص ۴۸ ح ۳ وص ۲۴۹ ح ۳۳۶ ، بحار الأنوار: ج ۳۵ ص ۳۵۹ ح ۱۱) .

4.فيهِم كَرائِمُ القُرآنِ ، وهُم كُنوزُ الرَّحمنِ (نهج البلاغة: خطبه ۱۵۴ ، بحار الأنوار: ج ۲۶ ص ۲۶۶ ح ۵۳) .


گزیده شناخت‌نامه قرآن بر پایه قرآن و حدیث
412

۲۲۹.تفسير فرات - به نقل از حرب بن شُرَيح بصرى - : به محمّد بن على ۱ گفتم : اميدبخش‏ترين آيه در كتاب خدا ، كدام است؟
گفت : قوم تو در اين باره ، چه مى‏گويند؟
گفتم : مى‏گويند آيه (اى بندگان من كه بر خويشتن ستم كرده‏ايد! از رحمت خدا ، نوميد مشويد) .
محمّد بن على گفت : ولى ما اهل بيت ، چنين نظرى نداريم .
گفتم : پس نظرتان در اين باره چيست؟
گفت : مى‏گوييم : آيه (و به زودى ، پروردگارت به تو عطا خواهد داد تا خشنود گردى) ، [و مقصود از عطاى پروردگار ، ]شفاعت است . به خدا سوگند ، شفاعت است! به خدا سوگند ، شفاعت است! ۲

1.مقصود ، محمّد بن على بن حنفيّه است.

2.قُلتُ لِمُحَمَّدِ بنِ عَلِيٍّ : أيُّ آيَةٍ في كِتابِ اللَّهِ أرجى‏؟ قالَ: ما يَقولُ فيها قَومُكَ؟ قالَ: قُلتُ: يَقولونَ: (يَعِبَادِىَ الَّذِينَ أَسْرَفُواْ عَلَى‏ أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُواْ مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ) قالَ: لكِنّا أهلَ البَيتِ لا نَقولُ ذلِكَ ، قالَ: قُلتُ: فَأَيَّ شَي‏ءٍ تَقولونَ فيها؟ قالَ: نَقولُ: (وَ لَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضَى‏) الشَّفاعَةُ وَاللَّهِ الشَّفاعَةُ ، وَاللَّهِ الشَّفاعَةُ (تفسير فرات: ص ۵۷۱ ح ۷۳۴ ، مجمع البيان : ج ۱۰ ص ۷۶۵) .

  • نام منبع :
    گزیده شناخت‌نامه قرآن بر پایه قرآن و حدیث
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری‌شهری، با همکاری: جمعی از پژوهشگران
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1392
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 24198
صفحه از 597
پرینت  ارسال به