۲۱۵.فاطمه عليها السلام: براى خداوند ، در ميان شما ، پيمانى است كه آن را به شما تقديم كرده است و يادگارى است كه آن را جانشين [خود] در ميان شما ، قرار داده است : كتاب خدا كه دلايل آن ، روشن است و آياتى كه درونهايش ، آشكار است و برهانى كه ظواهرش ، هويداست . گوش دادن به آن ، مردمان را پايدار مىسازد و پيروانش را به سوى رضوان ، رهبرى مىكند و دنبالهروانش را به نجات مىكشانَد . در آن ، حجّتهاى نورانى خدا و حرامهاى تعيين شدهاش و فضائل فرا خوانده شدهاش و عامهاى فراگير كفايت كنندهاش ۱ و رخصتهاى ارزانى شدهاش و آيينهاى واجبش و دلايل ۲ گذشتهاش (معجزات پيامبران پيشين) ، بيان شده است . ۳
1.مراد از «جُمَل» - كه در متن عربى حديث آمده - ، متشابهات (سربستهها) هستند و توصيف متشابه به كافى، براى دفع اين توهّم است كه به خاطر اجمال، در آنها كاستىاى وجود دارد. پس متشابهات قرآن، در بيان مرادشان ، كافى هستند. احتمال هم دارد كه مراد از «جمل» ، دليلهاى عامّى باشند كه احكام بسيارى از آنها استنباط مىشود.
2.مراد از «بيّنات» - كه در متن عربى حديث آمده - ، محكمات هستند.
3.للَّهِِ فيكُم عَهدٌ قَدَّمَهُ إلَيكُم ، وبَقِيَّةٌ استَخلَفَها عَلَيكُم ، كِتابُ اللَّهِ بَيِّنَةٌ بَصائِرُهُ ، وآيٌ مُنكَشِفَةٌ سَرائِرُهُ ، وبُرهانٌ مُتَجَلِّيَةٌ ظَواهِرُهُ ، مُديمٌ لِلبَرِيَّةِ استِماعُهُ ، وقائِدٌ إلَى الرِّضوانِ أتباعَهُ ، مُؤَدِّياً إلَى النَّجاةِ أشياعَهُ ، فيهِ تِبيانُ حُجَجِ اللَّهِ المُنَوَّرَةِ ، ومَحارِمِهِ المَحدودَةِ ، وفَضائِلِهِ المَندوبَةِ ، وجُمَلِهِ الكافِيَةِ ، ورُخَصِهِ المَوهوبَةِ ، وشَرايِعِهِ المَكتوبَةِ ، وبَيِّناتِهِ الخالِيَةِ (كتاب من لا يحضره الفقيه: ج ۳ ص ۵۶۷ ح ۴۹۴۰ ، علل الشرائع: ص ۲۴۸ ح ۲) .