۲ / ۴

راست‏ترين سخن‏

۲۰۸.امام صادق عليه السلام - به نقل از پدرش ، از جدّش عليهما السلام - : پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله هر گاه به سخنرانى مى‏پرداخت ، نخست ، خدا را مى‏ستود و ثنا مى‏گفت و سپس مى‏فرمود : «امّا بعد ، همانا راست‏ترين سخن ، كتاب خداست . . .» . ^۱

ر . ك : ص ۳۸۹ ح ۱۹۹ .

۲ / ۵

شفاعتگرى با شفاعتِ پذيرفته‏

۲۰۹.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله: هر گاه فتنه‏ها همچون پاره‏هاى شب تار ، شما را فرا گرفت ، به قرآن روى آوريد ؛ زيرا قرآن ، شفاعت‏كننده‏اى است كه شفاعتش پذيرفته مى‏شود و شاكى‏اى است كه شكايتش قبول است . هر كه آن را پيشِ روىِ (سرمشقِ) خود قرار دهد ، او را به سوى بهشت مى‏كشانَد و هر كس آن را پشتِ سرش بيفكنَد ، او را به دوزخ مى‏رانَد . قرآن ، راه‏نمايى است كه به بهترين راه ، دلالت مى‏كند . ^۲

۲۱۰.پيامبر خدا عليه السلام: هيچ شفاعت كننده‏اى ، اعم از فرشته و پيامبر و جز اينها ، به پاى قرآن نمى‏رسد . ^۳

ر . ك : ص ۴۵۹ (مجسّم شدن قرآن در روز قيامت براى حاملان آن) .

۲ / ۲

نو بودن در هر زمانى‏

۲۰۵.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله : كلام خدا ، همواره نو و تازه و با طراوت است . ^۱

۲۰۶.امام كاظم عليه السلام: مردى از [پدرم‏] صادق عليه السلام پرسيد : چرا قرآن ، هر چه بيشتر منتشر و مطالعه مى‏شود ، بر تازگى و طراوت آن ، افزوده مى‏شود؟
فرمود : «چون خداوند ، آن را براى زمانى خاص و مردمى خاص ، فرو نفرستاد . بنا بر اين ، قرآن ، در هر زمانى ، نو ، و براى هر مردمى ، تا روز قيامت ، تازه است» . ^۲

۲ / ۳

سفره ميهمانى خدا

۲۰۷.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله: اين قرآن ، سفره ميهمانى خداوند است . پس تا مى‏توانيد ، از سفره او معرفت برگيريد . اين قرآن ، ريسمان خدا ، نور روشنگر و دارويى سودمند است . كسى را كه به آن چنگ در زند ، نگه مى‏دارد و هر كه از آن پيروى كند ، نجات مى‏يابد . گم‏راه نمى‏شود كه از آن خواسته شود به راه آيد و كج نمى‏شود تا نياز به راست كردن داشته باشد ، و شگفتى‏هايش پايان نمى‏پذيرد ، از تكرار فراوان ، كهنه نمى‏شود . پس آن را تلاوت كنيد ؛ زيرا خداوند ، براى هر حرفى از آن كه تلاوت شود ، ده ثواب به شما مى‏دهد . ^۳