۱۵۱.امام على عليه السلام - در توصيف قرآن - : در آن ، بهار دلها و چشمههاى دانش است ، و براى دل ، صيقل دهندهاى جز آن ، وجود ندارد . ۱
۲ / ۴
مونس دلها
۱۵۲.امام زين العابدين عليه السلام: اگر همه مردمان ، از مشرق تا مغرب عالم بميرند ، با بودن قرآن در كنار من ، هيچ گاه احساس تنهايى نمىكنم . ۲
۱۵۳.امام صادق عليه السلام: مونس دل را جستجو كردم و آن را در قرائت قرآن يافتم . ۳
ر . ك : دانشنامه قرآن و حديث : ج ۸ ص ۴۹۱ (انس / فصل سوم : آنچه شايسته انس گرفتن است) .
۲ / ۵
شناخت خدا
۱۵۴.امام على عليه السلام: بارى ، خداوند - تبارك و تعالى - محمّد صلى اللَّه عليه وآله را به حق فرستاد . . . با حكمى كه آن را تفصيل داد ، و تفصيلى كه آن را استوار داشت ، و فرقانى كه آن را جدا ساخت ، و قرآنى كه آن را تبيين نمود تا بندگان ، پروردگار خود را كه نمىشناختند ، بشناسند و به او كه قبولش نداشتند ، اعتراف كنند ، و وجودش را كه منكر بودند ، اثبات كنند . پس خداوند سبحان ، در كتاب خويش ، بر آنان هويدا گشت ، بى آن كه او را [به چشم سر ]ببينند . ۴
1.فيهِ رَبيعُ القَلبِ ، ويَنابيعُ العِلمِ ، وما لِلقَلبِ جِلاءٌ غَيرُهُ (نهج البلاغة: خطبه ۱۷۶ ، أعلام الدين : ص ۱۰۷) .
2.لَو ماتَ مَن بَينَ المَشرِقِ وَالمَغرِبِ ، لَمَا استَوحَشتُ بَعدَ أن يَكونَ القُرآنُ مَعي (الكافى: ج ۲ ص ۶۰۲ ح ۱۳ ، تفسير العيّاشى: ج ۱ ص ۲۳ ح ۲۳) .
3.طَلَبتُ الاُنسَ فَوَجَدتُهُ في قِراءَةِ القُرآنِ (مستدرك الوسائل: ج ۱۲ ص ۱۷۴ ح ۱۳۸۱۰) .
4.أمّا بَعدُ ، فَإِنَّ اللَّهَ تَبارَكَ وتَعالى بَعَثَ مُحَمّداً صلى اللَّه عليه وآله بِالحَقِّ ... بِحُكمٍ قَد فَصَّلَهُ ، وتَفصيلٍ قَد أحكَمَهُ ، وفُرقانٍ قَد فَرَقَهُ ، وقُرآنٍ قَد بَيَّنَهُ ، لِيَعلَمَ العِبادُ رَبَّهُم إذ جَهِلوهُ ، ولِيُقِرّوا بِهِ إذ جَحَدوهُ ، ولِيُثبِتوهُ بَعدَ إذ أنكَروهُ ، فَتَجَلّى لَهُم سُبحانَهُ في كِتابِهِ مِن غَيرِ أن يَكونوا رَأَوهُ (الكافى: ج ۸ ص ۳۸۶ ح ۵۸۶ ، نهج البلاغة: خطبه ۱۴۷) .