353
گزیده شناخت‌نامه قرآن بر پایه قرآن و حدیث

۱ / ۳

عزّت بخشيدن به جامعه‏

۱۴۴.امام على عليه السلام: فرقانى از جانب خداوند ، ميان دوستان و دشمنان اوست ، كه در آن ، شفاى سينه‏ها و ظهور روشنايى است و خداوند ، به وسيله آن ، اهل طاعتش را عزّت مى‏بخشد . ۱

۱ / ۴

توانگرى معنوى و مادّى جامعه‏

۱۴۵.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله : براى بنده‏اى كه قرآن بخواند ، فقرى نيست ، و بدون آن ، وى را توانگرى نيست . ۲

۱۴۶.امام صادق عليه السلام: هر كه قرآن بخواند ، او توانگر است و پس از آن ، براى او هيچ نيازى نيست ، وگر نه ، هيچ چيزى او را بى‏نياز نمى‏كند . ۳

1.إنَّ فُرقاناً مِنَ اللَّهِ بَينَ أولِيائِهِ وأعدائِهِ ، فيهِ شِفاءٌ لِلصُّدورِ ، وظُهورٌ لِلنّورِ ، يُعِزُّ اللَّهُ بِهِ أهلَ طاعَتِهِ (مختصر بصائر الدرجات: ص ۱۹۶ ، بحار الأنوار: ج ۵۳ ص ۷۸ ح ۸۶) .

2.لا فاقَةَ لِعَبدٍ يَقرَأُ القُرآنَ ، ولا غِنى‏ لَهُ بَعدَهُ (مسند الشهاب: ج ۲ ص ۴۶ ح ۸۵۵) .

3.مَن قَرَأَ القُرآنَ فَهُوَ غَنِيٌّ ولا فَقرَ بَعدَهُ ، وإلّا ما بِهِ غِنىً (الكافى : ج ۲ ص ۶۰۵ ح ۸ ، ثواب الأعمال : ص ۱۲۸ ح ۱) .


گزیده شناخت‌نامه قرآن بر پایه قرآن و حدیث
352

۱۴۲.امام على عليه السلام: قرآن [در مقايسه با هر هدايتگر ديگر] ، بهترين هدايت است . ۱

۱ / ۲

حيات بخشيدن به جامعه‏

قرآن‏

(اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد ! چون خدا و پيامبر، شما را به چيزى فرا خواندند كه به شما حيات مى‏بخشد ، آنان را اجابت كنيد). ۲

حديث‏

۱۴۳.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله: حكايت قرآن و مردم ، حكايت زمين و باران است : در حالى كه زمين ، بى‏جان و خشكيده است ، خداوند ، باران را بر آن فرو مى‏فرستد و زمين ، جان مى‏گيرد . سپس بارانى سيل‏آسا مى‏فرستد و زمين ، جانى تازه‏تر مى‏گيرد و رويِش ، آغاز مى‏شود . آن گاه ، هماره ، رودخانه‏ها را جارى مى‏سازد تا آن كه بذرهاى زمين مى‏رويد و گياه بر مى‏آورَد و رستنى‏هايش به گُل مى‏نشيند ، و خداوند ، آنچه از زيورها و مايه‏هاى زندگى مردمان و جانوران را كه در آن است ، بيرون مى‏آورد . اين قرآن نيز با مردم ، چنين كرده است . ۳

1.القُرآنُ أفضَلُ الهِدايَتَينِ (غرر الحكم : ح ۱۶۶۴) .

2.انفال : آيه ۲۴ : (يَأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ اسْتَجِيبُواْ لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْيِيكُمْ) .

3.مَثَلُ القُرآنِ ومَثَلُ النّاسِ كَمَثَلِ الأَرضِ وَالغَيثِ ؛ بيَنَمَا الأَرضُ مَيِّتَةٌ هامِدَةٌ إذ أرسَلَ اللَّهُ عَلَيهَا الغَيثَ فَاهتَزَّت ، ثُمَّ يُرسِلُ الوابِلَ فَتَهتَزُّ وتَربو ، ثُمَّ لا يَزالُ يُرسِلُ الأَودِيَةَ حَتّى‏ تَبذُرَ وتَنبُتَ ويَزهو نَباتُها ، ويُخرِجُ اللَّهُ ما فيها مِن زينَتِها ومَعايِشِ النّاسِ وَالبَهائِمِ ، وكَذلِكَ فَعَلَ هذَا القُرآنُ بِالنّاسِ (الفردوس : ج ۴ ص ۱۳۹ ح ۶۴۲۹ ، كنز العمّال : ج ۱ ص ۵۴۸ ح ۲۴۵۷) .

  • نام منبع :
    گزیده شناخت‌نامه قرآن بر پایه قرآن و حدیث
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری‌شهری، با همکاری: جمعی از پژوهشگران
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1392
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 24364
صفحه از 597
پرینت  ارسال به