337
گزیده شناخت‌نامه قرآن بر پایه قرآن و حدیث

گزیده شناخت‌نامه قرآن بر پایه قرآن و حدیث
336

پيشگويى‏هاى تورات

در كتاب‏هاى مربوط به بشارات ۱ و تفاسير قرآن ۲ به موارد زيادى از متون عهد قديم استشهاد شده و نويسندگان و محققان ، آنها را بر پيامبر اسلام صلى اللَّه عليه وآله منطبق دانسته‏اند . در اين جا به بيان چند نمونه مى‏پردازيم .

ظهور آخرين شريعت الهى از فراز كوه فاران

در تورات آمده است :
و اين است بركتى كه موسى مرد خدا قبل از وفاتش به بنى‏اسرائيل داد . او گفت : خداوند از كوه سينا آمد ، از كوه سعير طلوع كرد و از كوه فاران درخشيد و با ده هزار از مقدسين و مؤمنين آمد . ۳
اين عبارت ، به صورت كنايه از ظهور سه پيامبر بزرگ الهى ، يعنى موسى عليه السلام ، عيسى عليه السلام و محمّد صلى اللَّه عليه وآله سخن مى‏گويد . خداوند در سينا بر موسى عليه السلام تجلى كرد ، در «ساعير» كه همان فلسطين است بر عيسى عليه السلام ظهور يافت و در كوه «فاران» ۴ در مكّه بر پيامبر اسلام صلى اللَّه عليه وآله متجلّى شد . هيچ يك از پيامبران بنى اسرائيل ، كوچك‏ترين ارتباطى با كوه فاران نداشته‏اند . فقط هاجر بود كه به اتفاق فرزندش اسماعيل در بيابان «بئر شبع» سرگردان شد و سپس در حوالى فاران اسكان گرفت و خداوند در همان هنگام بود كه هاجر را بشارت داد كه «من قوم بزرگى را از او به وجود خواهم آورد» . ۵ تورات تصريح مى‏كند كه خدا با اسماعيل بود و او در بيابان فاران بزرگ شد ۶ و نسل اعرابى را كه پيامبر اسلام از آن است بنيان نهاد . در كتاب حَبَقوق نبى نيز اين بشارت آمده است . او مى‏گويد :
خدا از تيمان ، و آن قدّوس از فاران بر آمد و جلالش آسمان‏ها را فرا گرفت و سراسر زمين از حمدش پر شد . ۷
تيمان و تيما در تورات بسيار آمده ۸ و هر دو به معناى صحراى جنوبى است و بر عربستان اطلاق مى‏شد كه در جنوب فلسطين است . ۹ جاى شگفتى است كه در برخى از ترجمه‏هاى جديد فارسى از كتاب حبقوق ، به جاى فاران ، كوه سينا گذاشته‏اند ۱۰ كه علاوه بر آن كه از نظر خود تورات نيز ، فاران و سينا نمى‏توانند يك مكان باشند ، بر خلاف متون اصلى عبرى و يونانى و همه ترجمه‏هاى معتبر كتاب مقدّس است .۱۱

1.براى مطالعه بيشتر ، ر . ك : انيس الاعلام فى نصرة الاسلام ، محمد فخر الاسلام : ج ۵ ؛ بشارات عهدين ، محمد صادقى تهرانى ؛ محمد در تورات و انجيل ، عبد الاحد داود ؛ راه سعادت ، ميرزا ابوالحسن شعرانى .

2.رشيد رضا در تفسير المنار تعداد بشارات موجود در عهدين را به هيجده مورد رسانده است (ر.ك : المنار : ج ۹ ، ص ۲۳۰ - ۳۰۰) .

3.تثنيه: باب ۱، آيه ۳ .

4.فاران ، نامى است كه در كتب مقدّس ، بر سلسله جبال يا منطقه‏اى كوهستانى در جنوب ارض كنعان و در ساحل درياى سرخ ، اطلاق شده است و همان سرزمينى است كه ابراهيم عليه السلام ، هاجر و اسماعيل را به دستور خداوند ، در آن‏جا سُكنى داد (قاموس الكتاب المقدّس ، بطرس عبدالملك : ص‏۶۶۷ و ۹۹۳) .

5.پيدايش : باب ۲۱ ، آيه ۱۸ .

6.همان : باب ۲۱ ، آيه ۲۱ .

7.حبقوق : باب ۳ ، آيه ۳ .

8.ر . ك : پيدايش : باب ۲۵ ، آيه ۱۵ ؛ ايّوب : باب ۶ ، آيه ۱۹ ؛ ارميا : باب ۴۹ ، آيه ۷ .

9.راه سعادت : ص ۲۳۵ .

10.ر . ك : كتاب مقدس ، ترجمه تفسيرى : ص ۸۶۹ .

11.تا آن جا كه نگارنده تحقيق كرده است همه ترجمه‏هاى معتبر از عهد عتيق ، چه آنها كه از روى متن اصلى عبرى ترجمه كرده‏اند و چه آنها كه از متن يونانى ترجمه كرده‏اند در اين عبارت ، كوه فاران (Mount Paran) به كار برده‏اند . براى مثال ر . ك : TANAKH, p. ۷۶۰۱" The Holy Scriptures. p. ۱۵۷" LA SAINTE BIBLE, p. ۶۵۲۱

  • نام منبع :
    گزیده شناخت‌نامه قرآن بر پایه قرآن و حدیث
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری‌شهری، با همکاری: جمعی از پژوهشگران
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1392
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 24540
صفحه از 597
پرینت  ارسال به