۹ / ۳

مژده دادن پيامبران و كتاب‏هاى آسمانى‏

قرآن‏

(همانان كه از اين فرستاده، پيامبر درس‏ناخوانده - كه [نام‏] او را نزد خود ، در تورات و انجيل ، نوشته مى‏يابند - ، پيروى مى‏كنند . [پيامبرى است كه ]آنان را به كار پسنديده ، فرمان مى‏دهد و از كار ناپسند ، باز مى‏دارد و براى آنان ، چيزهاى پاكيزه را حلال مى‏كند و چيزهاى ناپاك را برايشان حرام مى‏گردانَد و از [دوش‏] آنان ، قيد و بندهايى را كه بر ايشان بوده است ، بر مى‏دارد. پس كسانى كه به او ايمان آوردند و بزرگش داشتند و يارى‏اش دادند و از نورى كه با او نازل شده است ، پيروى كردند، آنان همان رستگاران اند). ^۱

حديث‏

۱۳۲.الطبقات الكبرى - به نقل از ابو هُرَيره - : پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله به خانه مدراس ^۲ رفت و فرمود : «عالم‏ترينِ خود را نزد من بفرستيد» .
گفتند : عبد اللَّه بن صوريا [ ، عالِم‏ترينِ ما] است . پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله با او خلوت كرد و وى را به دينش و به نعمت‏هايى كه خدا به ايشان (بنى اسرائيل) داد ، و گزْانَگبين و بِلدِرچينى كه به ايشان خورانْد ، و ابرى كه بر سرشان سايه‏افكن ساخت ، سوگند داد و فرمود : «آيا مى‏دانى كه من ، فرستاده خدا هستم؟» .
گفت : آرى ، البتّه ! و آنچه را من مى‏دانم ، ديگران [از يهود] هم مى‏دانند . وصف و ويژگى‏هاى تو ، در تورات ، بيان شده است ؛ ليكن بر تو حسادت مى‏كنند .
فرمود : «چه چيز ، مانع تو مى‏شود [كه به من ، ايمان آورى‏]؟» .
گفت : دوست ندارم با قومم مخالفت كنم . خدا كند كه آنها از تو پيروى كنند و اسلام بياورند تا من هم مسلمان شوم . ^۳

حديث‏

۱۳۰.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله: خداوند عزّ وجلّ ، كتاب مرا حاكم بر كتاب‏هاى پيامبران و نسخ كننده آنها قرار داد . من با حلال كردن آنچه آنان حرام كردند و حرام كردن پاره‏اى از چيزهايى كه آنان حلال كردند ، آمده‏ام . ^۱

۱۳۱.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله: سوره‏هاى بلند ، به جاى تورات به من داده شده است ، صدتايى‏ها ، به جاى انجيل ، و دوگان‏ها به جاى زبور . سوره‏هاى تفصيلى [و كوتاه‏] نيز - كه شصت و هشت سوره است - ، افزون ، به من داده شده است . ^۲ اين قرآن ، حاكم بر ديگر كتاب‏ها است . بر تورات موسى ، انجيل عيسى و زبور داوود . ^۳