۱۲۰.الدرّ المنثور - به نقل از ابن عبّاس ، در باره اين سخن خداوند : (اتَّقُواْ اللَّهَ حَقَّ تُقَاتِهِ ؛ از خداوند ، پروا كنيد ، چنان كه شايسته پروا كردن از اوست) : يعنى اطاعت شود و نافرمانى نشود ؛ ولى نتوانستند . پس خداوند فرمود : (هر چه در توان داريد ، از خدا پروا كنيد)۱ . ۲
پنج . آيه ۸ از سوره نساء
۱۲۱.امام صادق عليه السلام - در باره اين سخن خداوند متعال : (وَإِذَا حَضَرَ الْقِسْمَةَ أُوْلُواْ الْقُرْبَى وَالْيَتَمَى وَالْمَسَكِينُ فَارْزُقُوهُم مِّنْهُ ؛ ۳ هر گاه خويشاوندان و يتيمان و مسكينان در تقسيم [ارث ]حاضر شدند، از آن به آنها [نيز ]بدهيد) - : آيه تعيين ارث ، اين آيه را نسخ كرد . ۴
شش . آيه ۱۵ از سوره نساء
۱۲۲.تفسير القمّى - در باره سخن خداوند : (وَالَّتِى يَأْتِينَ الْفَحِشَةَ مِن نِّسَائِكُمْ فَاسْتَشْهِدُواْ عَلَيْهِنَّ أَرْبَعَةً مِّنكُمْ فَإِن شَهِدُواْ فَأَمْسِكُوهُنَّ فِى الْبُيُوتِ حَتَّى يَتَوَفَّاهُنَّ الْمَوْتُ أَوْ يَجْعَلَ اللَّهُ لَهُنَّ سَبِيلاً ؛ از زنان شما ، كسانى كه مرتكب زنا مىشوند، چهار تن از شما را بر آنان گواه گيريد ، و اگر شهادت دادند، آنها را در خانهها حبس كنيد تا مرگشان فرا رسد يا خداوند برايشان راهى قرار دهد) - : در زمان جاهليت ، هر گاه مرد با زن زنا مىكرد ، زن در خانهاى حبس مىشد تا بميرد . سپس اين رسم با اين سخن خداوند ، نسخ شد : (زن و مرد زناكار، هر يك از آن دو را يكصد ضربه تازيانه بزنيد)۵ . ۶
1.تغابن آيه ۱۶ .
2.أن يُطاعَ فَلا يُعصى ، فَلَم يَستَطيعوا ، قالَ اللَّهُ : (فَاتَّقُواْ اللَّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ)(الدر المنثور : ج ۲ ص ۲۸۳) .
3.نساء : آيه ۸ .
4.نَسَخَتها آيَةُ الفَرائِضِ (تفسير العيّاشى : ج ۱ ص ۲۲۲ ح ۳۴ و ص ۲۲۳ ح ۳۶ ، تفسير القمّى : ج ۱ ص ۱۳۱) .
5.نور : آيه ۲ .
6.فَإِنَّهُ فِي الجاهِلِيَّةِ كانَ إذا زَنَى الرَّجُلُ المَرأَةَ كانَت تُحبَسُ في بَيتٍ إلى أن تَموتَ ، ثُمَّ نُسِخَ ذلِكَ بِقَولِهِ : (الزَّانِيَةُ وَ الزَّانِى فَاجْلِدُواْ كُلَّ وَ حِدٍ مِّنْهُمَا مِاْئَةَ جَلْدَةٍ)(تفسير القمّى : ج ۱ ص ۱۳۳ ، تفسير جوامع الجامع : ج ۱ ص ۲۴۳) .
