ر . ك : ص ۲۶۸ (جامع بودن قرآن / قرآن بيان‏كننده همه چيز) .

۱ / ۲ - ۷

بيّنه (دليل روشن)

( تا نگوييد : «اگر كتاب بر ما نازل مى‏شد ، قطعاً از آنان ، هدايت يافته‏تر بوديم» . اينك ، دليلى روشن از جانب پروردگارتان براى شما آمد ، و ره‏نمود و رحمتى است . پس كيست ستمكارتر از آن كس كه آيات خدا را دروغ بپندارد و از آنها روى بگرداند؟!) . ^۱

۱ / ۲ - ۸

نور

قرآن‏

( قطعاً از جانب خدا براى شما، نورى و كتابى روشنگر آمده است) . ^۲

حديث‏

۱۶.امام على عليه السلام - در باره بعثت پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله - : خداوند ، او را در زمانى فرستاد كه مدّت‏ها پيامبرى نيامده بود و مردمان ، در خوابى دراز ، فرو رفته بودند و رشته تافته و در هم تنيده‏[ى دين و احكام الهى‏] ، از هم گسيخته بود . در چنين هنگامى ، كتابى را براى آنان آورد كه آنچه [يعنى تورات و انجيل‏] را كه پيش از او آمده بود ، تصديق مى‏كرد و نورى سزاوارِ پيروى بود . آن [كتاب و نور] ، قرآن است . پس ، از آن بخواهيد تا سخن بگويد . ^۳

۱ / ۲ - ۵

اَحسنُ الحديث (خوش‏ترين سخن) ، اَصدقُ الحديث (راست‏ترين سخن)

قرآن‏

( خدا ، خوش‏ترين سخن را [به صورت‏] كتابى همگون ، در بر دارنده وعده و وعيد ، فرو فرستاد . آنان كه از پروردگارشان مى‏هراسند ، پوست بدنشان از آن به لرزه مى‏افتد) . ^۱

حديث‏

۱۳.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله : خوش‏ترين سخن ، كتاب خداست و بهترين ره‏نمود ، ره‏نمود محمّد . ^۲

۱۴.امام باقر عليه السلام : كتاب خدا ، راست‏ترين سخن و بهترين داستان است . ^۳

۱ / ۲ - ۶

تبيانٌ لكلّ شى‏ء (روشنگر هر چيز)

قرآن‏

( و اين كتاب را كه روشنگر هر چيزى است و براى مسلمانان، ره‏نمون و رحمت و بشارتگر است ، بر تو فرو فرستاديم) . ^۴

حديث‏

۱۵.امام صادق عليه السلام : خداوند پاك و بلند مرتبه ، در قرآن ، دليل هر چيزى را فرو فرستاد ، تا جايى كه - به خدا سوگند - از هيچ چيزى كه بندگان به آن نيازمند باشند ، فروگذار نكرد . ^۵