نماز در روزگار عيسى عليه السلام
به نقل قرآن كريم، عيسى بن مريم عليه السلام در دامان زنى پاكدامن متولد شد كه در عبادتكده مىزيست و به نماز مىايستاد و رزقش را از خداوند در محراب نمازش دريافت مىكرد. عيسى عليه السلام همچنين در نخستين روزهاى تولدش و در همان گهواره، با اعجاز الهى، زبان گشوده و وصيت الهى به نماز را بيان كرده است. ۱ احاديث نيز به تشريع نماز در آيين او تصريح كرده و آن را وظيفه عمومى همه گروندگان به او شمردهاند. ۲ نماز و كيفيت و فوايد آن در انجيل امروزين نيز موجود است و برخى آن را همراه روزه از مهمترين عبادتها نزد مسيحيان مىدانند. ۳
در پايان و با مراجعه به متن گزارشهايى كه به آنها اشاره شد، مىتوان نتيجه گرفت كه نماز به عنوان يك آيين عبادى، در همه دينهاى توحيدى وجود داشته ، بلكه يكى از مهمترين اعمال و مناسك اين آيينها بوده است. نماز حتّى در آيينهايى مانند آيين زرتشت و آيين صائبى نيز گزارش شده و در يك پژوهش گستردهتر مىتوان وجود آن را در آيينهاى غير مشهور پى گرفت.
به طور خلاصه مىتوان گفت كه نماز در ميان همه پيروان آيينهاى الهى، از جايگاه ويژه و والايى برخوردار بوده و هست، و البته در دين اسلام - كه كاملترين و آخرين دين توحيدى است - ، برترين جايگاه را ميان عبادات و مناسك دينى دارد.
1.ر . ك : سوره مريم : آيه ۳۰ - ۳۱ .
2.ر . ك : تفسير العيّاشى : ج ۱ ص ۱۷۵ ح ۵۲ .
3.براى نمونه، ر. ك : انجيل متّى: فصل ۱۴ و ۲۱، قاموس الكتاب المقدّس: ص ۸۸۷ ، مقارنة الأديان، احمد شبلى: ص ۲۰۲.
