327
گزیده شناخت‌نامه نماز

فصل پانزدهم : برخى نمازهاى مستحبّى‏

۱۵ / ۶

نماز جعفر بن ابى طالب (طيّار)

۴۳۲.الكافى - به نقل از امام صادق عليه السلام - : «پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله به جعفر [ بن ابى طالب ]فرمود : «اى جعفر ! آيا به تو چيزى نبخشم ؟ آيا به تو چيزى ندهم ؟ آيا به تو هديه‏اى ندهم ؟»
جعفر به ايشان گفت : چرا ، اى پيامبر خدا!
مردم گمان بردند كه پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله به جعفر ، زر و يا سيمى مى‏بخشد . از اين رو سر بر كشيدند .
پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله به جعفر فرمود : «من به تو چيزى مى‏دهم كه اگر آن را هر روز انجام دهى ، برايت از دنيا و همه آنچه در آن است ، بهتر است و اگر يك روز در ميان انجام دهى ، گناهانِ ميان آن دو روز برايت بخشيده مى‏شوند ، يا اگر هر هفته و يا هر ماه و يا هر سال يك بار انجام دهى ، گناهان فاصله ميان روزهاى آن مدّت برايت بخشيده مى‏شوند ، چهار ركعت نماز مى‏گزارى و پس از پايان يافتن قرائت ، پانزده بار «سبحان اللَّه و الحمد للَّه و لا إله إلّا اللَّه و اللَّه أكبر» مى‏گويى . زمانى كه به ركوع رفتى ، ده بار و با سر برداشتن از ركوع ، ده بار ، و زمانى كه به سجده رفتى ، ده بار ، و با سر برداشتن از سجده و ميان دو سجده ، ده بار ، و در سجده دوم ، ده بار و پس از سجده دوم و پيش از برخاستن هم ده بار ، اين را مى‏گويى ، كه جمعاً مى‏شود هفتاد و پنج تسبيح در هر ركعت و جمع همه تسبيح‏ها در چهار ركعت ، سيصد بار مى‏شود، و [ اين ، روى هم ] ، هزار و دويست تسبيح و تهليل و تكبير و تحميد مى‏شود . اگر خواستى آن را در روز مى‏خوانى و اگر خواستى ، در شب مى‏خوانى» . ۱

1.قالَ رَسولُ اللَّهِ صلى اللَّه عليه وآله لِجَعفَرٍ : يا جَعفَرُ، ألَا أَمنَحُكَ؟ ألَا أُعطيكَ؟ ألَا أَحبوكَ؟ فَقالَ لَهُ جَعفَرٌ : بَلى يَا رَسولَ اللَّهِ . قالَ : فَظَنَّ النَّاسُ أَنَّهُ يُعطيهِ ذَهَباً أَو فِضَّةً ؛ فَتَشَرَّفَ النَّاسُ لِذلِكَ . فَقَالَ لَهُ : إنِّي أُعطِيكَ شَيئاً إن أَنتَ صَنَعتَهُ فِي كُلِّ يَومٍ كَانَ خَيراً لَكَ مِنَ الدُّنيَا وَمَا فيها ، وَإن صَنَعتَهُ بَينَ يَومَينِ غُفِرَ لَكَ ما بَينَهُمَا ، أَو كُلَّ جُمعَةٍ أَو كُلَّ شَهرٍ أَو كُلَّ سَنَةٍ غُفِرَ لَكَ مَا بَينَهُما : تُصَلِّي أَربَعَ رَكَعَاتٍ ؛ تَبتَدِئُ فَتَقرَأُ ، وتَقُولُ إذَا فَرَغتَ : «سُبحَانَ اللَّهِ وَالحَمدُللَّهِ‏ِ وَلا إلهَ إلَّا اللَّهُ وَاللَّهُ أَكبَرُ» تَقولُ ذلِكَ خَمسَ عَشرَةَ مَرَّةً بَعدَ القِراءَةِ ، فَإِذَا رَكَعتَ قُلتَهُ عَشرَ مَرّاتٍ ، فَإِذا رَفَعتَ رَأسَكَ مِنَ الرُّكُوعِ قُلتَهُ عَشرَ مَرّاتٍ ، فَإِذَا سَجَدتَ قُلتَهُ عَشرَ مَرَّاتٍ ، فَإِذا رَفَعتَ رَأسَكَ مِنَ السُّجُودِ فَقُل بَينَ السَّجدَتَينِ عَشرَ مَرَّاتٍ ، فَإِذا سَجَدتَ الثّانِيَةَ فَقُل عَشرَ مَرّاتٍ ، فَإِذَا رَفَعتَ رَأسَكَ مِنَ السَّجدَةِ الثَّانِيَةِ قُلتَ عَشرَ مَرّاتٍ وأَنتَ قَاعِدٌ قَبلَ أَن تَقومَ ؛ فَذلِكَ خَمسٌ وَسَبعونَ تَسبِيحَةً ، فِي كُلِّ رَكعَةٍ ثَلاثُمِئَةِ تَسبِيحَةٍ ، فِي أَربَعِ رَكَعَاتٍ أَلفٌ وَمِئَتا تَسبِيحَةٍ وَتَهلِيلَةٍ وَتَكبِيرَةٍ وَتَحمِيدَةٍ، إِن شِئتَ صَلَّيتَهَا بِالنَّهَارِ وإن شِئتَ صَلَّيتَها بِاللَّيلِ (الكافى : ج ۳ ص ۴۶۵ ح ۱ ، تهذيب الأحكام : ج ۳ ص ۱۸۶ ح ۴۲۰) .


گزیده شناخت‌نامه نماز
326
  • نام منبع :
    گزیده شناخت‌نامه نماز
    سایر پدیدآورندگان :
    محمد محمدی ری شهری، با همکاری مرتضی خوش‌نصیب،
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1392
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 23968
صفحه از 356
پرینت  ارسال به