فصل يازدهم : قبول نماز
۱۱ / ۱
نمازهاى ناپذيرفته
۳۲۲.كتاب من لايحضره الفقيه : پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله پس از نماز صبح مىگفت : «خدايا ! من ... از نفسى كه سير نشود و دلى كه فروتنى نكند و چشمى كه نگريد و دعايى كه شنيده نشود و نمازى كه سود نبخشد، به تو پناه مىبرم». ۱
۳۲۳.امام صادق عليه السلام : فرشتهاى به نماز گمارده شده كه كارى جز پرداختن به آن ندارد. هنگامى كه نمازگزار از نماز فارغ مىشود، فرشته آن را مىگيرد و به بالا مىبرد . اگر از چيزهاى قبول شدنى باشد، پذيرفته مىگردد و اگر از نمازهاى غير قابل قبول باشد، به او گفته مىشود: «آن را به بندهام باز گردان» و او آن را پايين مىآورد تا به صورت صاحبش بزند و سپس مىگويد: واى بر تو ! همواره عمل تو، مرا به زحمت مىاندازد. ۲
1.إنَّ رَسولَ اللَّهِ صلى اللَّه عليه وآله كانَ يَقولُ بَعدَ صَلاةِ الفَجرِ : اللَّهُمَّ إنّي ... أعوذُ بِكَ مِن نَفسٍ لا تَشبَعُ ، ومِن قَلبٍ لا يَخشَعُ ، ومِن عَينٍ لا تَدمَعُ ، ومِن دُعاءٍ لا يُسمَعُ ، ومِن صَلاةٍ لا تَنفَعُ (كتاب من لا يحضره الفقيه : ج ۱ ص ۳۳۵ ح ۹۸۱ ، الكافى : ج ۲ ص ۵۸۵ ح ۲۴) .
2.الصَّلاةُ وُكِّلَ بِها مَلَكٌ لَيسَ لَهُ عَمَلٌ غَيرُها ، فَإِذا فَرَغَ مِنها قَبَضَها ثُمَّ صَعِدَ بِها ، فَإِن كانَت مَمّا تُقبَلُ قُبِلَت ، وإن كانَت مِمّا لا تُقبَلُ قيلَ لَهُ : رُدَّها عَلى عَبدي ، فَيَنزِلُ بِها حَتّى يَضرِبَ بِها وَجهَهُ ، ثُمَّ يَقولُ : اُفٍّ لَكَ ! ما يزالُ لَكَ عَمَلٌ يَعنيني (الكافى : ج ۳ ص ۴۸۸ ح ۱۰ ، ثواب الأعمال : ص ۲۷۴ ح ۲) .
