183
گزیده شناخت‌نامه نماز

۸ / ۳

خميازه كشيدن

۲۵۶.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله : مبادا در نماز ، بلند خميازه بكشيد، كه صداى شيطان است. همانا خداوند ، عطسه را دوست و خميازه را در نماز ، ناپس مى‏دارد. ۱ ۲

۲۵۷.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله : خميازه ، از شيطان است . هر گاه يكى از شما دچار خميازه شد، هر اندازه كه مى‏تواند ، آن را فرو خورد. ۲

۲۵۸.امام على عليه السلام : هر گاه پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله در نماز دچار خميازه مى‏شد، با دست راستش جلوى آن را مى‏گرفت. ۳

1.إيّاكُم وشِدَّةَ التَّثاؤُبِ فِي الصَّلاةِ ؛ فَإِنَّها عَوَّةُ الشَّيطانِ ، وإنَّ اللَّهَ يُحِبُّ العُطاسَ ويَكرَهُ التَّثاؤُبِ فِي الصَّلاةِ (دعائم الإسلام : ج ۱ ص ۱۷۴ ، الجعفريّات : ص ۴۱) .

2.التَّثاؤُبُ مِنَ الشَّيطانِ ، فَإِذا تَثاءَبَ أحَدُكُم فَليَكظِم مَا استَطاعَ (صحيح مسلم : ج ۴ ص ۲۲۹۳ ح ۵۶ ، صحيح البخارى : ج ۵ ص ۲۲۹۷ ح ۵۸۶۹) .

3.كانَ رَسولُ اللَّهِ صلى اللَّه عليه وآله إذا تَثاءَبَ فِي الصَّلاةِ رَدَّها بِيَدِهِ اليُمنى‏ (الجعفريات : ص ۲۱۴ ، مسند زيد : ص ۱۱۹) .


گزیده شناخت‌نامه نماز
182

۲۵۴.امام على عليه السلام : روى گرداندن در نماز، ربودنى از شيطان است. پس مبادا در نماز به اين سو و آن سو روى گردانيد، كه خداوند - تبارك و تعالى - ، هنگام به نماز ايستادن بنده، به او روى مى‏آورد و آن گاه كه او روى گرداند، خداوند - تبارك و تعالى - مى‏گويد: «اى فرزند آدم ! از چه كسى روى مى‏گردانى؟» تا سه بار . پس بار چهارم كه روى بگرداند ، خداوند از او روى مى‏گرداند. ۱

۲۵۵.امام صادق عليه السلام : هنگامى كه بنده نماز را آغاز مى‏كند، خداوند با روى كريمانه‏اش به او روى مى‏آورد و فرشته‏اى را بر او مى‏گمارد تا قرآن را كامل و تمام از لبش برچيند. پس اگر بنده از نمازش روى گرداند، خداوند نيز روى مى‏گرداند و او را به همان فرشته مى‏سپارد و اگر در همه نمازش، به آن متوجّه باشد، خداوند با روى كريمانه‏اش به او رو مى‏كند تا آن كه نمازش كامل و تمام بالا رود. و اگر در آن دچار فراموشى يا غفلت گرديد يا سرگرم به چيزى جز نماز شد، از نمازش، همان اندازه بالا مى‏رود كه به خدا روى داشته است و به دل غافل ، هيچ چيزى داده نمى‏شود. ۲

1.الِالتِفاتُ فِي الصَّلاةِ اختِلاسٌ مِنَ الشّيطانِ ، فَإِيّاكُم وَالِالتِفاتَ فِي الصَّلاةِ ، فَإِنَّ اللَّهَ تَبارَكَ وتَعالى‏ يُقبِلُ عَلَى العَبدِ إذا قامَ فِي الصَّلاةِ ، فَإِذا التَفَتَ قالَ اللَّهُ تَبارَكَ وتَعالى‏: يَابنَ آدَمَ ، عَمَّن تَلتَفِتُ؟ - ثَلاثًا - فَإذَا التَفَتَ الرّابِعَةَ أعرَضَ اللَّهُ عَنهُ (قرب الإسناد : ص ۱۵۰ ح ۵۴۶ ، ثواب الأعمال : ص ۲۷۳ ح ۱) .

2.إذَا استَفتَحَ العَبدُ صَلاتَهُ أقبَلَ اللَّهُ عَلَيهِ بِوَجهِهِ الكَريمِ ووَكَّلَ بِهِ مَلَكًا يَلتَقِطُ القُرآنَ مِن فيهِ التِقاطًا ، فَإِن أعرَضَ العَبدُ عَن صَلاتِهِ أعرَضَ اللَّهُ عَنهُ ووَكَّلَهُ إلَى المَلَكِ ، وإن أقبَلَ عَلى‏ صَلاتِهِ بِكُلِّهِ أقبَلَ اللَّهُ عَلَيهِ بِوَجهِهِ الكَريمِ حَتّى‏ تُرفَعَ صَلاتُهُ كامِلَةً ، وإن سَها فيها أو غَفَلَ أو شُغِلَ بِشَي‏ءٍ غَيرِها رُفِعَ مِن صَلاتِهِ بِقَدرِ ما أقبَلَ عَلَيهِ مِنها ، ولا يُعطَى القَلبُ الغافِلُ شَيئًا (مكارم الأخلاق : ج ۲ ص ۶۶ ح ۲۱۶۴، الأمالى ، طوسى : ص ۶۹۳ ح ۱۴۷۱) .

  • نام منبع :
    گزیده شناخت‌نامه نماز
    سایر پدیدآورندگان :
    محمد محمدی ری شهری، با همکاری مرتضی خوش‌نصیب،
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1392
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 24166
صفحه از 356
پرینت  ارسال به