حكمت اجمالى نماز
نمازى كه بيش از هر عبادت ديگرى مايه يادكرد خداى متعال است و متقابلاً زمينهساز يادكرد خداوند از بندهاش ، قطعاً بالاترين نقش را در تكامل انسان و ساختن جامعه آرمانى اسلام دارد ؛ زيرا - چنان كه پيش از اين به اشارت گذشت - ياد كردن خدا از بندهاش، در قالب ارزانىداشتِ نعمت و احسان و رضوان به او جلوهگر مىشود . پُر واضح است انسانى كه مورد چنين عناياتى از جانب پروردگار خود قرار گيرد، راه هدايت و تعالى و تكامل را يافته است . بنا بر اين، اگر بخواهيم حكمت نماز را با عبارتى كوتاه بيان كنيم، بايد از سخن نغز عارف واصل، مجاهد كبير، امام خمينى - رضوان اللَّه عليه - ياد كنيم كه «نماز، كارخانه انسانسازى است» . ۱
از اين روست كه صادق آل محمد عليهم السلام فرمود :
ما أعلَمُ شَيئًا بَعدَ المَعرِفَةِ أفضَلَ مِن هذِهِ الصَّلاةِ ؛ ألا تَرى أنَّ العَبدَ الصّالِحَ عيسَى بنَ مَريَمَ عليهما السلام قالَ : (وأوصاني بِالصَّلاةِ والزَّكاةِ ما دُمتُ حَيًّا)۲. ۳
پس از معرفت، برتر از اين نماز ، چيزى نمىشناسم . نمىبينى كه بنده شايسته خدا ، عيسى بن مريم عليهما السلام ، گفت : (خدا مرا تا زندهام، به نماز و زكات ، سفارش كرده است).
