167
گزیده شناخت‌نامه نماز

۲۴۱.امام صادق عليه السلام : هر كس از شما نماز بخواند و پيامبر و خاندانش را در نمازش ياد نكند، با نمازش غير از راه بهشت را طى مى‏كند. ۱

۶ / ۸

ادب سلام دادن

۶ / ۸ - ۱

پايان دادن نماز با سلام

۲۴۲.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله : آغاز نماز ، وضوست و حرام كردن كارهاى ديگر در ميان آن، با تكبير است و حلال كردن آنها ، با سلام دادن است. ۲

۲۴۳.امام رضا عليه السلام - در آنچه فضل بن شاذان از سخنان ايشان در باره حكمت‏هاى واجبات ، گرد آورده است - : اگر كسى بگويد: «چرا سلام دادن راه برون‏رفت از نماز است و به جايش، تكبير يا تسبيح يا چيز ديگرى را قرار نداده‏اند؟» ، گفته مى‏شود: زيرا هنگامى كه در آمدن به نماز، سخن با آفريدگان را حرام مى‏كند و به آفريدگار توجّه مى‏شود، حلال كردن سخن با آفريدگان و انتقال توجّه از خداوند به آنها، با سلام است كه نخستين سخن با آدميان است. ۳

1.إذا صَلّى‏ أحَدُكُم ولَم يَذكُرِ النَّبِيَّ صلى اللَّه عليه وآله وآلَهُ في صَلاتِهِ ، يَسلُكُ بِصَلاتِهِ غَيرَ سَبيلِ الجَنَّةِ (الكافى : ج ۲ ص ۴۹۵ ح ۱۹، المحاسن : ج ۱ ص ۱۷۹ ح ۲۸۰) .

2.اِفتِتاحُ الصَّلاةِ الوُضوءُ ، وتَحريمُهَا التَّكبيرُ ، وتَحليلُهَا التَّسليمُ (الكافى : ج ۳ ص ۶۹ ح ۲ ، كتاب من لا يحضره الفقيه : ج ۱ ص ۳۳ ح ۶۸) .

3.... فَإِن قالَ [ قائِلٌ ] : فَلِمَ جُعِلَ التَّسليمُ تَحليلَ الصَّلاةِ ، ولَم يُجعَل بَدَلُهُ تَكبيراً أو تَسبيحاً أو ضَرباً آخَرَ ؟ قيلَ : لِأَنَّهُ لَمّا كانَ فِي الدُّخولِ فِي الصَّلاةِ تَحريمُ الكَلامِ لِلمَخلوقينَ وَالتَّوَجُّهُ إلَى الخالِقِ ، كانَ تَحليلُها كلامَ المَخلوقينِ وَالاِنتِقالُ عَنها وَابتِداءُ المَخلوقينَ فِي الكَلامِ إنَّما هُوَ بِالتَّسليمِ (عيون أخبار الرضا عليه السلام : ج ۲ ص ۱۰۸ ح ۱ ، علل الشرائع : ص ۲۶۲ ح ۹) .


گزیده شناخت‌نامه نماز
166

۶ / ۷

ادب تشهّد

۶ / ۷ - ۱

چگونگى تشهّد

۲۳۸.امام صادق عليه السلام : تشهّد در [ پايان ] دو ركعت نخست ، چنين است: «ستايش ، ويژه خداست . گواهى مى‏دهم كه جز معبود يگانه ، خدايى نيست و همتايى ندارد ، و گواهى مى‏دهم كه محمّد ، بنده و پيامبر اوست. خدايا ! بر محمّد و خاندانش درود فرست و شفاعتش را در حقّ امّتش بپذير و درجه‏اش را بالا ببر». ۱

۲۳۹.تهذيب الأحكام - به نقل از احمد بن محمّد بن ابى نصر - : به امام رضا عليه السلام گفتم : فدايت شوم ! همان تشهّد ركعت دوم را در ركعت چهارم بگويم ، كفايت مى‏كند؟ فرمود: «بلى» . ۲

۶ / ۷ - ۲

وجوب صلوات فرستادن بر محمّد صلى اللَّه عليه وآله و خاندانش در تشهّد

۲۴۰.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله : هنگامى كه در نمازت نشستى، تشهّد و درود بر من را ترك مكن؛ چرا كه آن ، زكات نماز است و بر همه پيامبران و فرستادگان الهى، سلام بده و بر بندگان شايسته خدا نيز سلام بده. ۳

1.التَّشَهُّدُ فِي الرَّكعَتَينِ الاُولَيَينِ : الحَمدُ للَّهِ‏ِ ، أشهَدُ أن لا إله إلَّا اللَّهُ وَحدَهُ لا شَريك لَهُ ، وأشهَدُ أنَّ مُحَمَّداً عَبدُهُ ورَسولُهُ ، اللَّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ ، وتَقَبَّل شَفاعَتَهُ في اُمَّتِهِ وَارفَع دَرَجَتَهُ (تهذيب الأحكام : ج ۲ ص ۹۲ ح ۳۴۴ ، دعائم الإسلام : ج ۱ ص ۶۴) .

2.قُلتُ لِأَبِي الحَسَنِ عليه السلام : جُعِلتُ فِداكَ ، التَّشَهُّدُ الَّذي فِي الثّانِيَةِ يُجزي أن أقولَهُ فِي الرّابِعَةِ؟ قالَ : نَعَم (تهذيب الأحكام : ج ۲ ص ۱۰۱ ح ۳۷۷ ، الاستبصار : ج ۱ ص ۳۴۲ ح ۱۲۸۷) .

3.إذا جَلَستَ في صَلاتِكَ فَلا تَترُكَنَّ التَّشَهُّدَ وَالصَّلاةَ عَلَيَّ ؛ فَإِنَّها زَكاةُ الصَّلاةِ ، وسَلِّم عَلى‏ جَميعِ أنبِياءِ اللَّهِ ورُسلِهِ ، وسَلِّم عَلى‏ عِبادِ اللَّهِ الصّالِحينَ (سنن الدارقطنى : ج ۱ ص ۳۵۵ ح ۳ ، كنز العمّال : ج ۷ ص ۴۵۲ ح ۱۹۷۴۳) .

  • نام منبع :
    گزیده شناخت‌نامه نماز
    سایر پدیدآورندگان :
    محمد محمدی ری شهری، با همکاری مرتضی خوش‌نصیب،
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1392
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 24224
صفحه از 356
پرینت  ارسال به