۶ / ۵ - ۳
بينى به زمين رساندن
۲۰۷.امام باقر عليه السلام : پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله فرمود: «سجده با هفت استخوان است: پيشانى، دو دست، دو زانو و دو انگشت شست پا». بينىات را نيز خوب به زمين مىرسانى ؛ ولى واجب، همين هفت عضو است و به زمين رساندن بينى، سنّتى از پيامبر صلى اللَّه عليه وآله است ۱ . ۲
۲۰۸.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله : كسى كه بينىاش را با پيشانىاش در سجده به زمين نچسباند، نمازش كامل نيست. ۳
۶ / ۵ - ۴
ذكر ركوع و سجود
۲۰۹.سنن أبى داوود - به نقل از عقبة بن عامر - : پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله هنگامى كه ركوع مىكرد ، سه بار مىگفت: «سبحان ربّى العظيم و بحمده؛ پروردگار بزرگم را منزّه مىدارم و مىستايم»، و هنگامى كه سجده مىكرد، سه بار مىگفت: «سبحان ربّى الأعلى و بحمده ؛ پروردگار برترم را منزّه مىدارم و مىستايم». ۴
1.در نقل الخصال ، اين حديث، به پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله منسوب نشده است.
2.قالَ رَسولُ اللَّه صلى اللَّه عليه وآله : السُّجودُ عَلى سَبعَةِ أعظُمٍ : الجَبهَةِ ، وَاليَدَينِ وَالرُّكبَتَينِ ، وَالإِبهامَينِ ، وتُرغِمُ بِأَنفِكَ إرغاماً . فَأَمَّا الفَرضُ فَهذِهِ السَّبعَةُ ، وأمَّا الإِرغامُ بِالأَنفِ فَسُنَّةٌ مِنَ النَّبِيِّ صلى اللَّه عليه وآله (تهذيب الأحكام : ج ۲ ص ۲۹۹ ح ۱۲۰۴، منتقى الجمان : ج ۲ ص ۳۱) .
3.مَن لَم يُلزِق أنفَهُ مَعَ جَبهَتِهِ بِالأَرض إذا سَجَدَ ، لَم تُجزِ صَلاتُهُ (المعجم الكبير : ج ۱۱ ص ۲۶۳ ح ۱۱۹۱۷، المعجم الأوسط : ج ۴ ص ۲۵۰ ح ۴۱۱۱) .
4.كانَ رَسولُ اللَّهِ صلى اللَّه عليه وآله إذا رَكَعَ قالَ : «سُبحانَ رَبِّيَ العَظيمِ وبِحَمدِهِ» ثَلاثاً، وإذا سَجَدَ قالَ : «سُبحانَ رَبِّيَ الأَعلى وبِحَمدِهِ» ثَلاثاً (سنن أبى داود : ج ۱ ص ۲۳۰ ح ۸۷۰ ، السنن الكبرى : ج ۲ ص ۱۲۲ ح ۲۵۵۶) .
