دیگری از کتاب الغیبه،۱ درباره این مجموعه مسائل میتوان به سه نکته اشاره نمود: الف) از این نوشته با عنوان مسائل کثیرة یاد شده است. بنابراین به لحاظ حجم میتوان آن را مجموعهای پیوسته و مشتمل بر چندین سؤال در موضوعات مختلف دانست. ب) این مسائل برگرفته از روایات پدران امام رضا علیه السلام و غیر ایشان، به منظور آزمودن امام بوده است،۲ که در نتیجه پاسخهای امام به‌صورت جدا جدا و مسئله مسئله بوده است. ج) این ماجرا در خراسان واقع شده است. گفتنی است که نسخهای از این مجموعه المسائل به صورت یک‌جا گزارش نشده است. هرچند ممکن است مسائل گزارش شده به ویژه با توجه به اشتراکات سندی و طریقی، بخش‌هایی از آن طومار باشد. با این همه باید پذیرفت که حجم گسترده روایات الوشّاء و طرق آن و نیز برخی شواهد متنی، تشخیص و تمییز مجموعه روایات المسائل را اندکی دشوار میسازد.
روایات
۱. الحسين بن محمّد، عن مُعلّى بن محمّد، عن الحَسَن بن علی الوشّاء، قالَ: سَمِعتُ الرِّضا علیه السلام يَقولُ: إنَّ أبا عَبدِ اللّهِ علیه السلام، قالَ: إنَّ الحُجَّة لا تَقومُ لِلّهِ عزّ و جلّ عَلى خَلقِهِ إلّا بإمامٍ حَتّى يَعرِفَ.۳
۲. الحسين بن محمّد، عن مُعلّى بن محمّد، عن الوشّاء، قالَ: سَألتُ الرِّضا علیه السلام عن قَولِ اللهِ تَعالى (وَ عَلَامَٰتٍ وَبِالنَّجْمِ هُمْ يَهْتَدُونَ).۴ قالَ: نَحنُ العَلاماتُ و النَّجمُ رَسولُ اللّٰه صلی الله علیه و آله ۵.
1.. الغیبة، طوسی: (ص۷۲ روایت آن ذکر شد)؛ المناقب، ابن شهرآشوب، ج ۴، ص۳۳۶ و «قال الحسن بن علی الوشّاء: بعث إلیّ الرضا یطلب منّی حبرة و كانت بین ثیابی قد خفی علیّ أمرها، فقلت: ما معی منها شیء، فردّ الرسول و ذكر علامتها و أنّها فی سفط كذا، فطلبتها فكان كما قال، فبعثت بها إلیه، ثمّ كتبت مسائل أسأله عنها، فلمّا وردت بابه خرج إلیّ جواب المسائل التی أردت أن أسأله عنها من غیر أن أظهرها.
2.. «ممّا روی عن آبائه [ علیهم السلام]، و غیر ذلک أجببت أن أثبت فی أمره و أختبره».
3.. الكافی، ج ۱، ص۱۷۷، ح ۲.
4.. النحل: ۱۶.
5.. الكافی، ج ۱، ص۲۰۷، ح ۳.
