۴۲. پيامبر خدا صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله : اى گروه مسلمانان! رغبت كنيد به چيزى كه خداوند ، شما را بدان ترغيب كرده است، و حذر كنيد از آنچه خداوند ، شما را از آن بر حذر داشته است. از عذاب و كيفر خدا و از دوزخ ـ كه شما را از آن ترسانده است ـ بترسيد؛ زيرا در دنيايى كه در آن به سر مى‏بريد ، اگر قطره‏اى از بهشت همراه شما باشد ، دنيا را براى شما روا و [گوارا] مى‏گردانَد، و در دنيايى كه در آن به سر مى‏بريد، اگر قطره‏اى از آتش با شما باشد ، دنيا را بر شما [تلخ و] ناپاك مى‏سازد.

۴۳. صحيح مسلم ـ به نقل از اَنَس ـ : روزى پيامبر خدا صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله براى ما نماز خواند و چون نماز را تمام كرد، رو به ما نمود و فرمود: «اى مردم! من امامِ [جماعتِ] شما هستم . پس در ركوع و سجود و قيام و تمام كردن نماز ، بر من پيشى نگيريد؛ زيرا من از پيشِ رو و از پشت سرم [نيز] ، شما را مى‏بينم» .
سپس فرمود: «سوگند به آن كه جان محمّد در دست اوست، اگر آنچه من ديده‏ام ، شما هم مى‏ديديد ، كمتر مى‏خنديديد و بيشتر مى‏گريستيد» .
[اصحاب] گفتند : مگر شما چه ديده‏ايد ، اى پيامبر خدا ؟!
فرمود: «بهشت و دوزخ را ديده‏ام» .

۴۴. مُسند البزّار ـ به نقل از عبد اللّه‏ بن زبير ـ : پيامبر صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله بر گروهى گذشت كه مى‏خنديدند . فرمود: «با آن كه ياد بهشت و دوزخ ، در ميان شماست، مى‏خنديد؟!» .
از آن پس، هيچ يك از آنها تا زنده بود ، خندان ديده نشد . نيز اين آيات ، در باره آنان نازل گشت: «به بندگانم خبر ده كه منم آمرزنده مهربان و عذابم ، عذابى دردناك است» .

۴۲. رسول اللّه‏ صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله : يا مَعشَرَ المُسلِمينَ ، اِرغَبوا فيما رَغَّبَكُمُ اللّه‏ُ فيهِ ، وَاحذَروا مِمّا حَذَّرَكُمُ اللّه‏ُ مِنهُ ، وخافوا مِمّا خَوَّفَكُمُ اللّه‏ُ بِهِ مِن عَذابِهِ وعِقابِهِ ، ومِن جَهَنَّمَ! فَإِنَّها لَو كانَت قَطرَةٌ مِنَ الجَنَّةِ مَعَكُم في دُنياكُمُ الَّتي أنتُم فيها حَلَّتها لَكُم ، ولَو كانَت قَطرَةٌ مِنَ النّارِ مَعَكُم في دُنياكُمُ الَّتي أنتُم فيها خَبَّثَتها عَلَيكُم . ^۱

۴۳. صحيح مسلم عن أنس : صَلّى بِنا رَسولُ اللّه‏ِ صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله ذاتَ يَومٍ ، فَلَمّا قَضَى الصَّلاةَ أقبَلَ عَلَينا بِوَجهِهِ ، فَقالَ : أيُّهَا النّاسُ ! إنّي إمامُكُم ؛ فَلا تُسبِقوني بِالرُّكوعِ ولا بِالسُّجودِ ، ولا بِالقِيامِ ولا بِالاِنصِرافِ . فَإِنّي أراكُم أمامي ومِن خَلفي .
ثُمَّ قالَ : وَالَّذي نَفسُ مُحَمَّدٍ بِيَدِهِ ! لَو رَأَيتُم ما رَأَيتُ لَضَحِكتُم قَليلاً ولَبَكَيتُم كَثيرا . قالوا : وما رَأَيتَ يا رَسولَ اللّه‏ِ ؟ قالَ : رَأَيتُ الجَنَّةَ وَالنّارَ . ^۲

۴۴. مسند البزّار عن عبداللّه‏ بن الزُّبير : إنَّ النَّبِيَّ صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله مَرَّ بِقَومٍ يَضحَكونَ ، فَقالَ : أتَضحَكونَ وذِكرُ الجَنَّةِ وَالنّارِ بَينَ أظهُرِكُم ؟!
قالَ : فَما رُئِيَ أحَدٌ مِنهُم ضاحِكا حَتّى ماتَ . قالَ : ونَزَلَت فيهِم : «نَبِّئْ عِبَادِى أَنِّى أَنَا الْغَفُورُ الرَّحِيمُ * وَأَنَّ عَذَابِى هُوَ الْعَذَابُ الْأَلِيمُ» ^۳ . ^۴