۹۶۱. تفسير الطبرى ـ به نقل از ابن عبّاس ، در باره آيه شريف : «وقتى به سوى آنان باز گشتيد ، براى شما به خدا سوگند خواهند خورد تا از ايشان صرف نظر كنيد ... به كيفر كردارى كه مىكردند» ـ : داستانش چنين است كه به پيامبر خدا صلى الله عليه و آله گفته شد : چرا به جنگ بنى اصفر (روميان) نمىروى ؟ شايد به دختر پادشاه روم دست يابى كه آنان مردمانى خوبرويند ؟
دو نفر گفتند : اى پيامبر خدا ! شما مىدانى كه زنان ، مايه فتنهاند . پس ما را به آنان گرفتار مساز .
پس ، پيامبر صلى الله عليه و آله به آن دو ، اجازه داد [كه در جنگ با روميان شركت نكنند] . چون رفتند ، يكى از آن دو نفر گفت : او لقمه چربى است براى اوّلين خورنده !
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله رهسپار جنگ شد و در اين باره چيزى بر او نازل نگشت ؛ امّا چون پارهاى از راه را پيمود و در آبگاهى فرود آمد ، اين آيات بر او نازل شد : «اگر غنيمتى در دسترس و سفرى كوتاه بود ، قطعا از پىِ تو مىآمدند ؛ ولى آن راه پر مشقّت بر آنان دور مىنمايد» .
همچنين بر ايشان اين آيات نازل شد :
«خدا از تو در گذرد . چرا به آنان اجازه دادى ؟» ، «كسانى كه به خدا و روز بازپسين ايمان دارند ، از تو اجازه نمىخواهند» و «آنان پليدند و به سزاى كردارى كه مىكردند ، جايگاهشان دوزخ خواهد بود» .
