۹۱۰. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در باره اين سخن خداى متعال : «چه بسا كسانى كه كافر شدند ، آرزو كنند كه كاش مسلمان بودند» ـ : زمانى كه اهل توحيد از آتش بيرون آورده و به بهشت برده شوند ، كافران آرزو خواهند كرد كه كاش مسلمان بودند .
۹۱۱. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : از هر امّتى ، يكتاپرستانى كه مرتكب گناهان بزرگ شده باشند و بدون آن كه از آن گناهان پشيمان شوند و توبه كنند ، مرده باشند ، كسانى از آنها كه از درِ اوّل جهنّم وارد آتش شدهاند، نه چشمانشان سفيد مىشود و نه چهرههايشان سياه، نه به غل و زنجير بسته مىشوند و نه جوشاب در حلقشان ريخته مىشود و نه قَطران بر آنان پوشانده مىگردد. به خاطر يكتاپرستىشان، خداوند جاودانگى [در آتش] را بر بدنهاى آنها حرام گردانيده و به خاطر سجده كردنشان [براى خدا] ، چهرههاى آنان را بر آتش ، حرام ساخته است.
۹۱۲. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس «لا إله إلّا اللّه» گفته باشد و در دلش به وزن يك دانه جو خوبى باشد ، از آتش خارج مىشود. سپس هر كس «لا إله إلّا اللّه» گفته باشد و در دلش به وزن دانه گندمى خوبى باشد ، از آتش خارج مىشود . آن گاه ، هر كس «لا إله إلّا اللّه» گفته باشد و در دلش به وزن ذرّهاى خوبى باشد، از آتش خارج مىشود.
