۸۰۹. پيامبر خدا صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله : هر زنى كه شوهرش را با زبانش بيازارد ، تا زمانى كه او را از خود راضى نگرداند ، خداوند عز و جل از او هيچ هزينه و انفاق و هيچ كردار نيكى را نمى‏پذيرد ، هرچند روزها را روزه بگيرد و شب‏هايش را به عبادت بگذراند و بنده‏ها آزاد كند و بهترين اسب‏ها را در راه خدا [به جهاد ]بفرستد . او در زمره نخستين كسانى خواهد بود كه به آتش وارد مى‏شوند . همچنين است مرد ، اگر به زنش ستم كند.

۸۱۰. سنن الترمذى ـ به نقل از ابو هريره ـ : پيامبر خدا صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله به من فرمود كه : «چون روز قيامت شود، خداوند ـ تبارك و تعالى ـ به سوى بندگان ، فرود مى‏آيد تا ميان آنان داورى كند و همه امّت‏ها [براى حسابرسى] زانو زده‏اند. نخستين كسى را كه [خداوند] فرا مى‏خواند ، مردى است كه قرآن را [در سينه خود] گرد آورده و مردى كه در راه خدا جنگيده و مردى را كه دارايى بسيار داشته است. آن گاه خداوند به قارى قرآن مى‏فرمايد: آيا آنچه را كه بر پيامبرم فرو فرستادم ، به تو نياموختم؟
مى‏گويد: چرا ، اى پروردگار من !
مى‏فرمايد: به آنچه به تو آموخته شد ، چگونه عمل كردى؟
مى‏گويد: در اوقات شب و روز ، آن را مى‏خواندم.
خداوند به او مى‏فرمايد: دروغ مى‏گويى. و فرشتگان نيز به او مى‏گويند : دروغ مى‏گويى.
خداوند مى‏فرمايد: بلكه خواستى كه بگويند: فلانى ، قارى قرآن است . و اين هم گفته شد.
آن گاه، صاحب دارايى را مى‏آورند و خداوند به او مى‏فرمايد: آيا آن قدر به تو ثروت ندادم كه نگذارم به كسى محتاج شوى؟
مى‏گويد: چرا ، اى پروردگار من !
مى‏فرمايد: با آنچه به تو دادم ، چه كردى؟
مى‏گويد: [با آن] به خويشاوندان ، رسيدگى مى‏كردم و صدقه مى‏دادم.
خداوند به او مى‏فرمايد: دروغ مى‏گويى . و فرشتگان نيز به او مى‏گويند: دروغ مى‏گويى.
خداوند مى‏فرمايد: بلكه خواستى بگويند: فلانى ، بخشنده است . و اين هم گفته شد.
سپس مردى را كه در راه خدا كشته شده است ، مى‏آورند . خداوند به او مى‏فرمايد: در چه راهى كشته شدى؟
مى‏گويد: به جهاد در راه تو امر شدم . من هم جنگيدم تا كشته شدم.
خداى متعال به او مى‏فرمايد: دروغ مى‏گويى . و فرشتگان نيز به او مى‏گويند: دروغ مى‏گويى.
خداوند مى‏فرمايد: بلكه خواستى بگويند: فلانى ، آدم شجاعى است . و اين هم گفته شد» .
پيامبر خدا صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله سپس بر زانوان من زد و فرمود: «اى ابو هريره ! اين سه گروه ، نخستين مخلوق خدايند كه در روز قيامت ، آتشْ آنها را مى‏سوزاند» .

۸۰۹. عنه صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله : أيُّمَا امرَأَةٍ آذَت زَوجَها بِلِسانِها لَم يَقبَلِ اللّه‏ُ عز و جل مِنها صَرفا ولا عَدلاً ولا حَسَنَةً مِن عَمَلِها حَتّى تُرضِيَهُ ، وإن صامَت نَهارَها وقامَت لَيلَها وأعتَقَتِ الرِّقابَ وحَمَلَت عَلى جِيادِ الخَيلِ في سَبيلِ اللّه‏ِ ، وكانَت في أوَّلِ مَن يَرِدُ النّارَ . وكَذلِكَ الرَّجُلُ إذا كانَ لَها ظالِما . ^۱

۸۱۰. سنن الترمذي عن أبي هريرة : حَدَّثَني رَسولُ اللّه‏ِ صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله أنَّ اللّه‏َ ـ تَبارَكَ وتَعالى ـ إذا كانَ يَومُ القِيامَةِ يَنزِلُ إلَى العِبادِ لِيَقضِيَ بَينَهُم ، وكُلُّ اُمَّةٍ جاثِيَةٌ ^۲ ، فَأَوَّلُ مَن يَدعو بِهِ : رَجُلٌ جَمَعَ القُرآنَ ، ورَجُلٌ يَقتَتِلُ في سَبيلِ اللّه‏ِ ، ورَجُلٌ كَثيرُ المالِ .
فَيَقولُ اللّه‏ُ لِلقارِئِ : ألَم أُعَلِّمكَ ما أنزَلتُ عَلى رَسولي؟ قالَ : بَلى يا رَبِّ ، قالَ : فَماذا عَمِلتَ فيما عُلِّمتَ؟ قالَ : كُنتُ أقومَ بِهِ آناءَ اللَّيلِ وآناءَ النَّهارِ ! فَيَقولُ اللّه‏ُ لَهُ : كَذَبتَ ، وتَقولُ لَهُ المَلائِكَةُ : كَذَبتَ ، ويَقولُ اللّه‏ُ : بَل أرَدتَ أن يُقالَ : إنّ فُلانا قارِئٌ ، فَقَد قيلَ ذاكَ .
ويُؤتى بِصاحِبِ المالِ ، فَيَقولُ اللّه‏ُ لَهُ : ألَم أُوَسِّع عَلَيكَ حَتّى لَم أدَعكَ تَحتاجُ إلى أحَدٍ؟ قالَ : بَلى يا رَبِّ ، قالَ : فَماذا عَمِلتَ فيما آتَيتُكَ؟ قالَ : كُنتُ أصِلُ الرَّحِمَ و أتَصَدَّقُ ! فَيَقولُ اللّه‏ُ لَهُ : كَذَبتَ ، وتَقولُ لَهُ المَلائِكَةُ : كَذَبتَ ، ويَقولُ اللّه‏ُ تَعالى :
بَل أرَدتَ أن يُقالَ : فُلانٌ جَوادٌ ، فَقَد قيلَ ذاكَ .
ويُؤتى بِالَّذي قُتِلَ في سَبيلِ اللّه‏ِ ، فَيَقولُ اللّه‏ُ لَهُ : فيماذا قُتِلتَ ؟ فَيَقولُ : أُمِرتُ بِالجِهادِ في سَبيلِكَ ، فَقاتَلتُ حَتّى قُتِلتُ ! فَيَقولُ اللّه‏ُ تَعالى لَه : كَذَبتَ ، وتَقولُ لَهُ المَلائِكَةُ : كَذَبتَ ، ويَقولُ اللّه‏ُ : بَل أرَدتَ أن يُقالَ : فُلانٌ جَريءٌ ، فَقَد قيلَ ذاكَ .
ثُمَّ ضَرَبَ رَسولُ اللّه‏ِ صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله عَلى رُكبَتيَّ ، فَقالَ : يا أبا هُرَيرَةَ ، أولئِكَ الثَّلاثَةُ أوَّلُ خَلقِ اللّه‏ِ تُسعَرُ بِهِمُ النّارُ يَومَ القِيامَةِ . ^۳