۵ . سعير
پنجمين نام دوزخ ، «سعير» است .
واژهشناسى «سعير»
اين واژه در اصل به معناى افروخته شدن چيزى و بالا آمدن آن است . بدين جهت به آتشى كه زبانه مىكشد و بالا مىآيد ، «سعير» گفته مىشود . ابن فارس مىگويد :
السين و العين و الراء أصل واحد يدلّ على اشتعال الشىء و اتّقاده و ارتفاعه . من ذلك السعير سعير النار . ۱
س ع ر ، ريشهاى است كه بر شعله كشيدن ، آتش زدن و بالا رفتن دلالت دارد . از همين واژه است سعير النار (شعله آتش) .