۸۰۰. امام صادق عليه السلام : اهل دوزخ، دوزخ را باعظمت مىيابند و اهل بهشت نيز بهشت و نعمتهاى آن را باعظمت مىيابند. اهل دوزخ ، هر گاه به دوزخ در آيند ، مدّت هفتاد سال همچنان در حال سقوطاند . چون به بالاى آن رسيدند ، با گرزهاى آهنى بر سرشان مىكوبند و دوباره به قعر آن فرو مىافتند. اين وضع ، همچنان تكرار مىشود و اين ، سخن خداى عز و جل است ، آن جا كه مىفرمايد: «هر بار بخواهند از [شدّت] غم، از آن بيرون روند ، به آن باز گردانيده مىشوند [كه] : بچشيد عذاب آتش سوزان را!» . سپس پوستهايشان به پوستهاى ديگرى غير از آنچه داشتهاند ، تبديل مىشود.
۱۲ / ۳
چگونگى برخورد دوزخبانان با گنهكاران
قرآن
«اى كسانى كه ايمان آوردهايد ! خودتان و كسانتان را از آتشى كه سوختِ آن ، مردم و سنگهايند ، حفظ كنيد . بر آن آتش ، فرشتگان خَشِن و سختگير [گماشته شده]اند، [كه] از آنچه خدا به آنان دستور داده ، سرپيچى نمىكنند و آنچه را كه مأمورند ، انجام مىدهند» .
«زودا كه او را به دوزخ در آورم ! آن هم چه دوزخى ! نه باقى مىگذارد و نه رها مىكند. پوستها را سياه مىگرداند. بر آن دوزخ ، نوزده [نگهبان ]است. و ما گماردگان بر آتش را جز فرشتگان نگردانيديم و شماره آنها را جز آزمايشى براى كسانى كه كافر شدهاند ، قرار نداديم تا آنان كه اهل كتاباند ، يقين كنند و بر ايمان مؤمنان افزوده شود و اهل كتاب و مؤمنان نيز به شك نيفتند، و تا كسانى كه در دلهايشان بيمارى است و [نيز] كافران بگويند: خدا از اين وصف كردن ، چه چيزى را اراده كرده است؟ اين گونه، خدا هر كه را بخواهد ، گمراه مىكند و هر كه را بخواهد ، هدايت مىكند، و [شماره] سپاهيان پروردگارت را جز او نمىداند، و اين [آيات] ، جز يادآورىاى براى بشر نيست» .
