۶۶۱. امام زين العابدين عليه السلام ـ در مناجات با خداوند متعال ـ : آيا مرا با آتش خواهى سوزانْد ، اى نهايتِ آرمانم؟
پس اميدم چه مىشود ؟ پس محبّتم [به تو] كجا مىرود؟
۱۱ / ۹
فرمانبرى از خدا
۶۶۲. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : فرمانبرى از آفريدگار ، [مايه] ايمنى از عذاب است.
۶۶۳. امام على عليه السلام : با شتافتن به فرمانبرى از خداوند ، خويشتن را از عذاب خدا نگه داريد.
۶۶۴. امام زين العابدين عليه السلام : در اين دنيا ، به طاعت خدا مشغول شويد و روزهاى آن را غنيمت بشماريد و در آنچه فردا[ى قيامت] ، شما را از عذاب خدا مىرَهاند، بكوشيد.
۶۶۵. امام زين العابدين عليه السلام ـ به طاووس فقيه ـ : اى طاووس! سخن گفتن از پدر و مادرم و جدّم را رها كن! خداوند ، بهشت را براى كسى آفريد كه از او فرمان ببَرد و كار نيك انجام دهد ، اگر چه بندهاى حبشى باشد ؛ و آتش را براى كسى آفريد كه او را نافرمانى كند ، اگر چه قُرَشى باشد. مگر نشنيدهاى سخن خداوند متعال را كه :
«چون در شيپور [قيامت] دميده شود ، پس در آن روز ، ميانشان نسبت خويشاوندى نيست و از [حال] يكديگر نمىپرسند» ؟ به خدا سوگند ، فرداى قيامت ، تو را سود نمىبخشد ، مگر همان كردار نيكى كه پيشتر فرستاده باشى !
