۶۰۸. امام على عليه السلام ـ در يكى از مناجاتهايش ـ : معبودا ! دلى كه آن را در سراى دنيا از محبّت خود بياكَنْدهاى، چگونه آتش سوزان شعلهور ، در آن ، جا خواهد گرفت؟!
معبودا ! جانى را كه آن را با نيروى ايمان به خودت تقويت كردهاى، چگونه در ميان لايههاى آتشهاى خود ، خوارش خواهى كرد؟!
معبودا ! زبانى را كه زيباترين جامههاى تمجيد و ستايش خود را بر آن پوشاندهاى، چگونه شعلههاى سوزان آتش به سويش كشيده خواهد شد؟!
۶۰۹. امام زين العابدين عليه السلام : معبودا ! آيا به راستى مرا، پس از آن كه به تو ايمان آوردهام، عذاب خواهى كرد، يا با وجود عشقم به تو ، مرا [از خود] دور خواهى ساخت؟!
۶۱۰. امام زين العابدين عليه السلام ـ در «مناجات الخائفين» ـ : معبودا ! جانى را كه با [ايمان به ]يكتايىات عزّتش بخشيدهاى، چگونه به خوارىِ دورى از خودت ، دچار
خواهى كرد؟! و درونى را كه با مهرورزى به تو گِره خورده است ، چگونه با حرارت آتشت خواهى سوزاند؟!
