۵۷۹. امام صادق عليه ‏السلام : سه نفرند كه خداوند در روز قيامت به آنان نمى‏نگرد و بر خوبىِ آنان ، گواهى نمى‏دهد و برايشان ، عذابى دردناك است: كسى كه ادّعا كند كه پيشواى الهى است و نباشد ؛ كسى كه پيشواى الهى را انكار كند ؛ و كسى كه معتقد باشد كه اين دو كس (مدّعى دروغين و منكر پيشواى الهى) ، بهره‏اى از اسلام دارند.

۵۸۰. امام صادق عليه ‏السلام : سه كس‏اند كه خداوند ، روز قيامت ، با آنان سخن نمى‏گويد و بر پاكى‏شان گواهى نمى‏دهد و برايشان ، عذابى دردناك است: پيرمرد زناكار، مرد بى‏غيرت، و زنى كه به شوهرش خيانت كند.

۵۸۱. امام صادق عليه ‏السلام : سه گروه‏اند كه خداوند ، روز قيامت به آنان نمى‏نگرد و بر پاكى‏شان گواهى نمى‏دهد و برايشان ، عذابى دردناك است: مردان بى‏غيرت، ناسزاگوىِ بددهن (/ دشنامگوىِ دشنام‏پذير) ^۱ ، و كسى كه بى‏نياز است و با اين حال ، از مردم ، درخواست مى‏كند .

۵۸۲. امام صادق عليه ‏السلام : سه كس‏اند كه خداوند ، در روز قيامت ، با آنان سخن نمى‏گويد و به آنها نمى‏نگرد و بر پاكى‏شان گواهى نمى‏دهد و برايشان عذابى دردناك است : كسى كه موى سپيد خود را بچيند ، كسى كه خودارضايى كند، و كسى كه لواط دهد .

۵۸۳. مسند ابن حنبل ـ به نقل از معاذ ـ : پيامبر خدا صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله فرمود : «همانا خداوند ـ تبارك و تعالى ـ بندگانى دارد كه در روز قيامت ، با آنان سخن نمى‏گويد و بر پاكى‏شان گواهى نمى‏دهد و به آنان ، نگاه نمى‏اندازد» .
گفته شد : آنان ، چه كسانى‏اند ، اى پيامبر خدا؟
فرمود: «كسى كه از پدر و مادرش بيزارى بجويد و از آنان ، روى بگردانَد ؛ كسى كه از فرزندش بيزارى بجويد ؛ و مردى كه قومى به او نيكى كنند و او نسبت به آنان ، ناسپاسى كند و از آنها بيزارى بجويد» .

۵۷۹. عنه عليه ‏السلام : ثَلاثَةٌ لا يَنظُرُ اللّه‏ُ إلَيهِم يَومَ القيامَةِ ولا يُزَكّيهِم ولَهُم عَذابٌ أليمٌ : مَنِ ادَّعى إمامَةً مِنَ اللّه‏ِ لَيسَت لَهُ ، ومَن جَحَدَ إماما مِنَ اللّه‏ِ ، ومَن زَعَمَ أنَّ لَهُما فِي الإِسلامِ نَصيبا . ^۱

۵۸۰. عنه عليه ‏السلام : ثَلاثَةٌ لا يُكَلِّمُهُمُ اللّه‏ُ يَومَ القِيامَةِ ولا يُزَكّيهِم ولَهُم عَذابٌ أليمٌ : الشَّيخُ الزّاني ، وَالدَّيّوثُ ، وَالمَرأَةُ توطِئُ فِراشَ زَوجِها . ^۲

۵۸۱. عنه عليه ‏السلام : ثَلاثَةٌ لا يَنظُرُ اللّه‏ُ إلَيهِم يَومَ القِيامَةِ ولا يُزَكّيهِم ولَهُم عَذابٌ أليمٌ : الدَّيّوثُ مِنَ الرِّجالِ ، وَالفاحِشُ المُتَفَحِّشُ ، وَالَّذي يَسأَلُ النّاسَ وفي يَدِهِ ظَهرُ غِنىً . ^۳

۵۸۲. عنه عليه ‏السلام : ثَلاثَةٌ لا يُكَلِّمُهُمُ اللّه‏ُ يَومَ القِيامَةِ ولا يَنظُرُ إلَيهِم ولا يُزَكّيهِم ولَهُم عَذابٌ أليمٌ : النّاتِفُ شَيبَهُ ، وَالنّاكِحُ نَفسَهُ ، وَالمَنكوحُ في دُبُرِهِ . ^۴

۵۸۳. مسند ابن حنبل عن معاذ عن رسول اللّه‏ صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله : إنَّ للّه‏ِِ تَبارَكَ وتَعالى عِبادا لا يُكَلِّمُهُمُ اللّه‏ُ يَومَ القِيامَةِ ولا يُزَكّيهِم ولا يَنظُرُ إلَيهِم . قيلَ لَهُ : مَن اُولئِكَ يا رَسولَ اللّه‏ِ؟ قالَ : مُتَبَرٍّ مِن والِدَيهِ راغِبٌ عَنهُما ، ومُتَبَرٍّ مِن وَلَدِهِ ، ورَجُلٌ أنعَمَ عَلَيهِ قَومٌ فَكَفَرَ نِعمَتَهُم وتَبَرَّأَ مِنهُم . ^۵