۵۵۹. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : سخنچينى و دشنامگويى و تعصّب ، در آتشاند . اينها در سينه هيچ مؤمنى جاى نمىگيرند.
۵۶۰. امام على عليه السلام : نيرنگ و فريب و پيمانشكنى ، در آتشاند.
۵۶۱. امام على عليه السلام : اگر نبود كه نيرنگ و فريب در آتشاند، بى گمان ، نيرنگبازترينِ مردم بودم.
۵۶۲. امام صادق عليه السلام : شك و نافرمانى [از خدا] ، در آتشاند . اين دو ، از ما نيستند و به ما راه ندارند.
۵۶۳. امام صادق عليه السلام : كسى كه خداوند ، او را پندى نيكو دهد و او شادمانه بپذيرد ، خوشا به حالش ! و كسى كه نپذيرد، آتش براى او سزاوارتر است.
۵۶۴. الاُصول الستّة عشر ـ به نقل از زيد نَرْسى ـ : يكى از شيعيان ، از امام صادق عليه السلام در باره شكار پرسيد و گفت : من سرگرمىام ، شكار و چوگان زدن و شطرنجبازى است .
امام صادق عليه السلام فرمود: «... تو را چه به چوگان زدن؛ چرا كه [وقتى در چوگانگاه مىدَوى ،] شيطان ، با تو مىدَوَد و فرشتگان ، از تو مىگريزند، و اگر [در آن حال ]آسيبى به تو برسد ، اجرى نخواهى داشت و كسى كه [در ميدان بازى چوگان] از اسب به زير بيفتد و بميرد ، به آتش [دوزخ ]مىرود» .
