۱۰ / ۷۰
مهار نكردن زبان
۵۴۳. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : بنده ، سخنى را كه ناخشنود كننده خداوند است ، مىگويد و به آن توجّه ندارد ، حال آن كه با آن ، در جهنّم سقوط مىكند .
۵۴۴. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : مردى ، سخنى بر زبان مىراند كه اشكالى در آن نمىبيند ، در حالى كه با آن ، به مدّت هفتاد سال ، در جهنّم ، سقوط مىكند .
۵۴۵. الكافى ـ به نقل از ابو اسماعيل قيس كه سند حديث را به پيامبر خدا صلى الله عليه و آله مىرساند ـ : مردى خدمت پيامبر صلى الله عليه و آله رسيد و گفت : اى پيامبر خدا! به من ، سفارشى كن .
فرمود : «زبانت را حفظ كن» .
[دوباره] گفت : اى پيامبر خدا! به من ، سفارشى كن .
فرمود : «زبانت را حفظ كن» .
[باز] گفت : اى پيامبر خدا! به من ، سفارشى كن .
فرمود : «زبانت را حفظ كن . واى بر تو! آيا مردم را جز محصول زبانهايشان ، بر بينىشان در آتش مىافكند؟!» .
۵۴۶. امام على عليه السلام : به خاطر زبان ، دوزخيان در دوزخ ، انداخته مىشوند .
۵۴۷. امام صادق عليه السلام : هيچ عضوى از بدن نيست ، مگر اين كه هر روز ، در برابر زبان ، سرِ تعظيم فرود مىآورد و مىگويد : «تو را به خدا سوگند مىدهم [كه خودت را نگه دار] تا به خاطر تو ، عذاب نشويم» .
