389
بهشت و دوزخ از نگاه قرآن و حديث

۵۰۴. عيسى عليه ‏السلام : واى بر عالمانِ بد، كه آتش [دوزخ] چگونه براى آنان ، شعله‏ور مى‏شود !

۱۰ / ۴۸

نا سپاسى

قرآن

«كسانى كه كافر شدند ، برايشان ، آتش جهنّمى است پايان‏ناپذير ، و عذاب آن ، از آنها كاسته نمى‏شود . اين‏چنين ، هر ناسپاسى را كيفر مى‏دهيم . آنان ، در جهنّم ، فريادخواهى مى‏كنند كه : «پروردگارا! ما را بيرون ببر تا كار شايسته بكنيم ، غير از آنچه مى‏كرديم» . [گفته مى‏شود : ]آيا به شما عمر نداديم تا با آنچه پند گيرنده ، پند مى‏گيرد ، پند بگيريد؟ و بيم دهنده برايتان آمد . پس بچشيد كه براى ستمكاران ، هيچ ياورى نيست» .

«به انسان ، هر گاه آسيبى مى‏رسد ، پروردگارش را اِنابه‏كنان مى‏خوانَد ، و آن گاه كه نعمتى از او گرفته مى‏شود ، آنچه را كه پيش‏تر مى‏خوانْد ، از ياد مى‏برد ، و براى خداوند ، شريكانى قرار مى‏دهد تا از راه او گم‏راه كند . بگو : «با كفرت ، اندكى بهره ببر . تو از اهل آتشى»» .

حديث

۵۰۵. پيامبر خدا صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله : بنده‏اى در روز قيامت آورده و در پيشگاه خداوند عز و جل نگه داشته مى‏شود و دستور داده مى‏شود كه وارد آتش گردد . مى‏گويد : پروردگارا! دستور دادى وارد آتشم كنند ، در حالى كه من ، قرآن مى‏خواندم!؟
خداوند مى‏فرمايد : «بنده من! من به تو نعمتْ ارزانى داشتم و تو سپاس‏گزارى نكردى» .
او مى‏گويد : پروردگارا! به من ، فلان مقدار ، نعمت دادى . من هم فلان مقدار ، سپاس‏گزارى كردم . و همين طور نعمت‏ها را شماره مى‏كند و از تعداد شكرگزارى‏اش ياد مى‏كند .
خداوند متعال مى‏فرمايد : «بنده من! راست گفتى ؛ امّا از كسى كه نعمت من از طريق او به دست تو رسيد ، سپاس‏گزارى نكردى ، در حالى كه من با خودم عهد كرده‏ام كه شكر نعمت بنده‏اى را كه به او نعمتى داده‏ام ، نپذيرم ، مگر
اين كه از كسى كه آن نعمت را به او رسانده ، سپاس‏گزارى كند» .


بهشت و دوزخ از نگاه قرآن و حديث
388

۵۰۴. عيسى عليه ‏السلام : وَيلٌ لِلعُلَماءِ السّوءِ كَيفَ تَلَظّى عَلَيهِمُ النّارَ ! ۱

۱۰ / ۴۸

الكُفرانُ

الكتاب

«وَالَّذِينَ كَفَرُواْ لَهُمْ نَارُ جَهَنَّمَ لَا يُقْضَى عَلَيْهِمْ فَيَمُوتُواْ وَلَا يُخَفَّفُ عَنْهُم مِّنْ عَذَابِهَا كَذَ لِكَ نَجْزِى كُلَّ كَفُورٍ * وَ هُمْ يَصْطَرِخُونَ فِيهَا رَبَّنَا أَخْرِجْنَا نَعْمَلْ صَــلِحًا غَيْرَ الَّذِى كُنَّا نَعْمَلُ أَوَ لَمْ نُعَمِّرْكُم مَّا يَتَذَكَّرُ فِيهِ مَن تَذَكَّرَ وَ جَاءَكُمُ النَّذِيرُ فَذُوقُواْ فَمَا لِلظَّــلِمِينَ مِن نَّصِيرٍ» . ۲

«وَ إِذَا مَسَّ الْاءِنسَـنَ ضُرٌّ دَعَا رَبَّهُ مُنِيبًا إِلَيْهِ ثُمَّ إِذَا خَوَّلَهُ نِعْمَةً مِّنْهُ نَسِىَ مَا كَانَ يَدْعُواْ إِلَيْهِ مِن قَبْلُ وَ جَعَلَ لِلَّهِ أَندَادًا لِّيُضِلَّ عَن سَبِيلِهِ قُلْ تَمَتَّعْ بِكُفْرِكَ قَلِيلاً إِنَّكَ مِنْ أَصْحَـبِ النَّارِ» . ۳

الحديث

۵۰۵. رسول اللّه‏ صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله : يُؤتى بِعَبدٍ يَومَ القِيامَةِ ، فَيوقَفُ بَينَ يَدَيِ اللّه‏ِ عز و جل ، فَيَأمُرُ بِهِ إلَى النّارِ ، فَيَقولُ : أي رَبِّ ! أمَرتَ بي إلَى النّارِ وقَد قَرَأتُ القُرآنَ ؟ فَيَقولُ اللّه‏ُ : أي عَبدي ، إنّي أنعَمتُ عَلَيكَ ولَم تَشكُر نِعمَتي . فَيَقولُ : أي رَبِّ ! أنعَمتَ عَلَيَّ بِكَذا فَشَكَرتُكَ بِكَذا ، وأنعَمتَ عَلَيَّ بِكَذا وَشَكَرتُكَ بِكَذا . فَلا يَزالُ يُحصِي النِّعَمَةَ ويُعَدِّدُ الشُّكرَ . فَيَقولُ اللّه‏ُ تَعالى : صَدَقتَ عَبدي ، إلّا أنَّكَ لَم تَشكُر مَن أجرَيتُ لَكَ نِعمَتي عَلى يَدَيهِ ، وإنّي قَد آلَيتُ عَلى نَفسي أن لا أقبَلَ شُكرَ عَبدٍ لِنِعمَةٍ أنعَمتُها عَلَيهِ حَتّى يَشكُرَ مَن ساقَها
مِن خَلقي إلَيهِ . ۴

1.الكافي : ج ۱ ص ۴۷ ح ۲ عن حفص بن غياث عن الإمام الصادق عليه ‏السلام ، منية المريد : ص ۱۴۱ وفيه «تصلى» بدل «تلظى» ، بحار الأنوار : ج ۲ ص ۳۹ ح ۶۷ .

2.فاطر : ۳۶ و ۳۷ .

3.الزمر : ۸ .

4.الأمالي للطوسي : ص ۴۵۰ ح ۱۰۰۵ عن أبي الصلت الهروي عن الإمام الرضا عن آبائه عليهم ‏السلام ، بحار الأنوار : ج ۷ ص ۲۲۴ ح ۱۴۱ ؛ تاريخ بغداد : ج ۱۰ ص ۳۴۳ الرقم ۵۴۷۹ عن أبي الصلت الهروي عن الإمام الرضا عن آبائه عليهم ‏السلام عنه صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله نحوه .

  • نام منبع :
    بهشت و دوزخ از نگاه قرآن و حديث
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ریشهری، با همكاری: سیّد رسول موسوی، ترجمه: حمیدرضا شیخی
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1389
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 13936
صفحه از 792
پرینت  ارسال به