حديث
۴۷۱. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس دانشى را كه خدا با آن در كار مردم ، يعنى كار دين آنان، سود مىبخشد، پنهان بدارد، خداوند در روز قيامت ، لگامى از آتش بر او مىزَنَد.
۴۷۲. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس در باره دانشى از او پرسند و او [آن را بداند ، ولى] كتمان كند، خداوند در روز قيامت ، لگامى از آتش بر او مىزَند.
۴۷۳. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس در باره دانشى از او پرسيده شود و او آن را در جايى كه بايد اظهار كند و تقيّه از او برداشته شده ، پنهان بدارد، روز قيامت ، در حالى مىآيد كه لگامى از آتش بر او زده شده است.
۴۷۴. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس دانشى را بداند و كتمان كند، روز قيامت ، در حالى كه لگامى از آتش بر او زده شده است ، وارد محشر مىشود.
۴۷۵. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس دانشى را كه خدا به او آموخته است ، كتمان كند [و به ديگران تعليم ندهد] يا براى [تعليم ]آن مزد بگيرد ، روز قيامت ، او را در حالى مىآورند كه لگامى از آتش بر او زده شده است.
۴۷۶. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هيچ مردى نيست كه دانشى را ياد بگيرد و آن را پوشيده بدارد [و تعليم ندهد] ، مگر آن كه در روز رستاخيز ، او را در حالى مىآورند كه با لگامى از آتش لگام زده شده است .