حديث
۴۱۱. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : در هر گناهى ، اميد آن هست كه خدا آن را ببخشايد ، بجز [گناه] كسى را كه مشرك بميرد، يا مؤمنى را عمدا بكشد.
۴۱۲. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اگر جن و انس در كشتن مؤمنى همدست باشند ، خداوند ، همه آنها را در آتش سرنگون مىسازد . خدا بهشت را بر قاتل و كسى كه دستور قتل را صادر كند، حرام كرده است.
۴۱۳. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : آتشِ جهنّم به هفتاد جزء تقسيم شده است كه شصت و نه جزء آن ، براى فرمان دهنده [به قتل] است و تنها يك جزء ، براى قاتل و [البتّه] همين يك جزء ، او را بس است .
۴۱۴. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : سوگند به آن كه مرا به حق بر انگيخت ، اگر اهل آسمان و زمين در خون مرد مسلمانى شريك شوند و بدان رضايت دهند ، خداوند ، همه آنان را به بينىشان در آتش سرنگون مىسازد.
۴۱۵. امام باقر عليه السلام ـ در باره اين آيه : «هر كه كسى را جز به قصاص قتل يا به [كيفر ]فسادى در زمين ، بكشد ، چنان است كه گويى همه مردم را كشته است» ـ : [يعنى] چنين كسى ، جايگاهى در آتش دارد كه اگر همه مردم را هم مىكشت ، باز به همان جايگاه وارد مىشد.