۳۹۳. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس گناهى مرتكب شود و در آن حال ، خندان باشد، با چشم گريان وارد آتش مىشود.
۳۹۴. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : مردم بر دو گونهاند: يكى آسوده مىشود و ديگرى آسوده مىسازد. ۱ آن كه آسوده مىشود، بندهاى است كه در زمان حياتش ، خدا را اطاعت كرده و سپس از دنيا رفته و به رحمت خدا و نعمت جاويدان رسيده است، و امّا آن كه [ديگران را] آسوده مىگرداند، بندهاى است كه در زمان حياتش خدا را نافرمانى كرده و سپس از دنيا رفته و به كيفر و عذاب و خوارىِ دردناكى گرفتار آمده است.
۳۹۵. امام على صلى الله عليه و آله : هجوم آوردن به گناهان ، مجازات آتش را در پى دارد .
۳۹۶. امام على صلى الله عليه و آله : مرتكب شونده نافرمانى و گناه، جايگاهش آتش است.
۳۹۷. امام على صلى الله عليه و آله : هر كه خدا و پيامبرش را نافرمانى كند ، گرفتار زيانى آشكار شده و سزاوار عذابى دردآور گشته است.
۳۹۸. امام على صلى الله عليه و آله : خداوند ، ... [كيفرِ] نافرمانانش را آتشى قرار داده كه از خشم او شعلهور مىشود «و خدا به آنان ستم نكرده ؛ بلكه آنان خود ، به خويشتن ستم مىكردند» .
۳۹۹. امام صادق صلى الله عليه و آله : هر كه از آنچه خداوند نهى كرده است ، باز نايستد، در واقع ، او را نافرمانى كرده است و اگر در حال نافرمانىِ خدا بميرد ، خداوند او را در آتش سرنگون مىسازد.