۳۶۸. پيامبر خدا صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله : آتش دوزخ ، سه طبقه دارد... . در پايين‏ترين طبقه آن ، كسى جاى دارد كه در دل خويش ، ما را دشمن بدارد و با دست و زبانش بر ضدّ ما كمك كند. در طبقه دوم آتش ، كسى جاى دارد كه در دل خويش ما را دشمن بدارد و [تنها] با زبانش بر ضدّ ما كمك كند . در طبقه سوم آتش ، كسى جاى دارد كه [فقط] در دلش ما را دشمن بدارد .

۳۶۹. امام على عليه ‏السلام : هر كس در دلش ما را دشمن بدارد و با دست و زبانش بر ضدّ ما كمك كند ، با دشمن ما در آتش خواهد بود . هر كس در دلش ما را دشمن بدارد و با زبانش بر ضدّ ما كمك نمايد ، در آتش خواهد بود . هر كس در دلش ما را دشمن بدارد ، ولى با دست و زبانش بر ضدّ ما كمك نكند ، او نيز در آتش خواهد بود .

۳۷۰. امام على عليه ‏السلام : انواع عذاب خدا ، در انتظار دشمنان كينه‏توز ماست.

۳۷۱. المعجم الأوسط ـ به نقل از ابن عمر ـ : از پيامبر خدا صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله در حجّة الوداع شنيدم كه در حالى كه بر ناقه خويش سوار و دستش بر شانه على عليه ‏السلام بود، مى‏فرمايد: «بار خدايا! آيا [پيام را] رساندم ؟ بار خدايا ! آيا [پيام را] رساندم ؟ اين ، پسرعموى من و پدر فرزندان من است. بار خدايا! هر كس را كه با او دشمنى كند، در آتش سرنگون ساز» .

۳۷۲. امام حسن عليه ‏السلام ـ به معاوية بن حديج ـ : اى معاويه! از كين‏ورزى با ما بپرهيز ؛
چرا كه پيامبر خدا صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله فرمود: «هيچ كس با ما كين‏ورزى نكرد يا نسبت به ما بدخواهى ننمود ، مگر آن كه در روز قيامت با تازيانه‏هايى آتشين ، [از حوض كوثر] دور رانده مى‏شود» .

۳۶۸. عنه صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله : في النّارِ ثَلاثُ دَرَكاتٍ . . . وفي أسفَلِ دَركٍ مِنَ النّارِ مَن أبغَضَنا بِقَلبِهِ وأعانَ عَلَينا بِلِسانِهِ ويَدِهِ ، وفِي الدَّركِ الثّانِيَةِ مِنَ النّارِ مَن أبغَضَنا بِقَلبِهِ وأعانَ عَلَينا بِلِسانِهِ ، وفِي الدَّركِ الثّالِثَةِ مِنَ النّارِ مَن أبغَضَنا بِقَلبِهِ . ^۱

۳۶۹. الإمام عليّ عليه ‏السلام : مَن أبغَضَنا بِقَلبِهِ وأعانَ عَلَينا بِلِسانِهِ ويَدِهِ فَهُوَ مَعَ عَدُوِّنا فِي النّارِ ، ومَن أبغَضَنا بِقَلبِهِ وأعانَ عَلَينا بِلِسانِهِ فَهُوَ فِي النّارِ ، ومَن أبغَضَنا بِقَلبِهِ ولَم يُعِن عَلَينا بِلِسانِهِ ولا بِيَدِهِ فَهُوَ فِي النّارِ . ^۲

۳۷۰. عنه عليه ‏السلام : إنَّ لِمُبغِضينا أفواجٌ مِن عَذابِ اللّه‏ِ . ^۳

۳۷۱. المعجم الأوسط عن ابن عمر : سَمِعتُ رَسولَ اللّه‏ صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله يَقولُ وهُوَ في حَجَّةِ الوَداعِ ، وهُوَ عَلى ناقَتِهِ ويَدُهُ عَلى مَنكِبِ عَلِيٍّ : اللّهُمَّ هَل بَلَّغتُ ، اللّهُمَّ هَل بَلَّغتُ ؟ هذَا ابنُ عَمّي وأبو وُلدِي ، اللّهُمَّ كُبَّ مَن عاداهُ فِي النّارِ . ^۴

۳۷۲. الإمام الحسن عليه ‏السلام ـ لِمُعاوِيَةَ بنِ حُدَيجٍ ـ : يا مُعاوِيَةَ بنَ حُدَيجٍ ! إيّاكَ وبُغضَنا ؛ فَإِنَّ
رَسولَ اللّه‏ِ صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله قالَ : لا يُبغِضُنا ولا يَحسُدُنا أحَدٌ إلّا ذيدَ عَنِ الحَوضِ يَومَ القِيامَةِ بِسِياطٍ مِن نارٍ . ^۵