۳۵۷. امام زين العابدين عليه السلام : اگر ديديد مردى ظاهر الصلاح است ، در گفتارش دم از زهد و پارسايى مىزند و در حركات و رفتارهايش فروتنى مىنمايد، مراقب باشيد كه فريبتان ندهد... تا آن كه ببينيد آيا با هوس خويش است و مخالف خِرَدش، يا با خرد خويش است و مخالف هَوَسش ، و ببينيد كه عشق و علاقه او به رياستهاى دروغين يا بىرغبتىاش به آنها ، چگونه است ؛ زيرا در ميان مردم ، كسانى هستند كه دنيا و آخرت، هر دو، را مىبازند . دنيا را براى دنيا رها مىكنند و لذّت رياست پوچ را از لذّت ثروت و نعمتهاى روا و حلال ، برتر مىدانند . بنا بر اين، [چنين كسى] براى رسيدن به رياست پوچ ، از همه آنها مىگذرد تا آن جا كه: «چون به او گفته شود : «از خدا بترس!» ، نخوت ، او را به گناه مىكشانَد . پس جهنّم براى او بس است و چه بد بسترى است !» .
پس چنين كسى كوركورانه حركت مىكند . نخستين باطل ، او را به دورترين پايانههاى زيان و بازَندگى مىكشاند و پروردگارش او را كه در طلب چيزى بر آمده كه توان به دست آوردنش را ندارد، در طغيانش فرو مىبرد ، به طورى كه آنچه را خدا حرام كرده ، او حلال مىگرداند و آنچه را خدا حلال كرده ، او حرام مىكند و برايش مهم نيست كه دينش از بين برود ؛ مهم اين است كه آنچه براى به دست آوردنش رنج برده ، برايش بماند. اينان همان كسانى هستند كه خداوند بر ايشان خشم گرفته و لعنتشان كرده و عذابى خفّتآور برايشان آماده ساخته است . بلكه مَرد، تمامْ مَرد، نيكومَرد ، آن كسى است كه هوس خويش را پيرو فرمان خداوند گرداند.
۱۰ / ۱۷
مخالفت با اهل بيت:
۳۵۸. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خداوند عز و جل على را نشانى ميان خود و خلقش قرار داد . پس هر كه
او را بشناسد [و به او معتقد باشد] ، مؤمن است و هر كه انكارش كند ، كافر است و هر كه نشناسدش ، گمراه است و هر كه او را با ديگران همسنگ داند ، مشرك است و هر كس ولايت او را داشته باشد، به بهشت مىرود و هر كس با او دشمنى داشته باشد ، به آتش مىرود.
