حديث
۱۰. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : روزه، گوشت را آب مىكند و [در عوض ،] از گرماى آتش پرشراره ، دور مىگرداند.
۱۱. امام زين العابدين عليه السلام : در جهنّم ، درّهاى است كه به آن ، «سعير» مىگويند و هر گاه آتش دوزخ فرو نشيند، درِ سعير آن ، باز مىشود و اين ، معناى سخن خداوند است كه : «و هر بار كه آتش آن فرو نشيند ، شرارهاى [تازه] بر ايشان مىافزاييم» .
۱۲. امام زين العابدين عليه السلام ـ در دعا ـ : بار خدايا ! ... و ما را از عذاب آتشِ پرشراره ، در پناه خويش بدار.
۱ / ۵
حُطَمَه (آتش متلاشىكننده)
قرآن
«واى بر هر بدگوى عيبجويى كه مالى گرد آورْد و آن را بر شمرد . مىپندارد كه مالش او را جاويد كرده ؛ ولى نه! قطعا در آتشِ متلاشى كننده ، فرو افكنده خواهد شد ؛ آن هم چه آتش متلاشى كنندهاى ، آتشِ افروخته خدا كه بر دلها مىرسد ؛ آتشى كه آنان را در ميان مىگيرد ، با ستونهايى دراز» .
حديث
۱۳. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : جهنّم چونان سرابى كه شعلههاى آن بر يكديگر مىكوبند، بر مردم نمايان مىشود.
۱۴. تفسير القمّى ـ در مورد فرمايش خداوند : «هرگز! حتماً در حُطَمه ، پرتاب خواهد شد» ـ : حُطَمه ، آتشى است كه همه چيز را مىبلعد . آن گاه فرمود : و تو ـ اى محمّد ـ «و تو چه مىدانى حُطَمه چيست؟ آتش بر افروخته خداوند است كه به دلها
مىرسد» . فرمود : [يعنى] بر دلها شعله مىكشد .