۲۸۰. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس به اندازه دانه خردلى تكبّر در دلش باشد ، خداوند ، او را به رو ، در آتش مىافكند.
۲۸۱. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خداوند عز و جل مىفرمايد: «بزرگى و والايى (كبريا) و نازِش ، از آنِ من است و تقدير ، راز من است . پس هر كه بر سر يكى از اينها با من بستيزد ، او را در آتش فرو مىافكنم» .
۲۸۲. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خداوند عز و جل فرمود: «والايى ، رداى من است و بزرگى ، پاىْجامهام . پس هر كه بر سر يكى از اين دو با من بستيزد ، او را در آتش مىافكنم» .
۲۸۳. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس در برابر خدا يك درجه بزرگى نمايد ، خداوند ، او را يك درجه پست و پايين مىآورد ، [و اين ادامه دارد] تا جايى كه وى را در اسفل السافلين قرار دهد.
۲۸۴. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اهل آتش، هر درشتخوىِ ددمنش ۱ متكبّر مالاندوزِ بخيل است و اهل بهشت، مستضعفان بىپناهاند.
۲۸۵. المعجم الأوسط ـ به نقل از ابو هُريره ـ : پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود: «آيا شما را از اهل آتش خبر ندهم؟» .
گفتيم : چرا، اى پيامبر خدا !
فرمود: «هر جَظّ جَعظ مستكبرى» .
گفتم : اى پيامبر خدا ! جَظ يعنى چه؟
فرمود: «تنومند گوشتالو» .
گفتم : جَعظ يعنى چه؟
فرمود: «خودبزرگبين».