حديث
۲۷۰. امام باقر عليه السلام : در سوره حاقّه نازل شده است : «امّا آن كسى كه نامه عملش به دست چپش داده مىشود ، مىگويد : «اى كاش نامهام به من داده نشده بود و از حسابم ، خبردار نمىشدم ! اى كاش [مرگ ، آن را] تمام كرده بود . مالم سودى برايم نداشت»» تا اين جا كه : «او به خداى بزرگ ، ايمان نياورده است» . اين شخص ، همان مشرك است .
۹ / ۱۴
آرزوى رهايى ، هر چند به قيمت فدا شدن آنچه در روى زمين است و عزيزترين كسان
قرآن
«مىگويند: «پروردگارا! دو بار ما را به مرگ رسانيدى و دو بار ما را زنده گردانيدى. به گناهانمان اعتراف كرديم؛ پس آيا راه بيرونشدنى [ از آتش ] هست؟»» .
«كسانى كه كفر ورزيدند، اگر تمام آنچه در زمين است ، براى آنان باشد و مانند آن را [نيز] با آن [داشته باشند] تا به وسيله آن ، خود را از عذاب روز قيامت باز خرند، از ايشان پذيرفته نمىشود و عذابى پردرد خواهند داشت. مىخواهند كه از آتش بيرون آيند ، در حالى كه از آن ، بيرون آمدنى نيستند و برايشان عذابى پايدار خواهد بود».
«آنان را به ايشان نشان مىدهند. گنهكار ، آرزو مىكند كه كاش براى رهايى از عذاب آن روز ، مىتوانست پسران خود را به عوض دهد و نيز همسر و برادرش را و قبيلهاش را كه به او پناه مىدهند ، و هر كس را كه در روى زمين است و همه را [عوض مىداد] و آن گاه خود را مىرهانيد. هرگز! آن ، آتش زبانهكش است ؛ [آتشى كه] بر كَنَنده پوست سر و اندام است».
«براى كسانى كه پروردگارشان را اجابت كردهاند ، پاداشى بس نيكوست ؛ ولى كسانى كه وى را اجابت نكردهاند، اگر سراسر آنچه در زمين است و مانند آن را با آن داشته باشند، قطعا آن را براى بازخريد خود خواهند داد ؛ امّا آنان به سختى بازخواست مىشوند و جايشان در دوزخ است و چه بد جايگاهى است !».
