حديث
۲۵۲. مجمع البيان ـ به نقل از ابن عبّاس ، در باره آيه : «و اهل اعراف ، مردانى را كه آنها را از سيمايشان مىشناسند ، ندا مىدهند» ـ : يعنى با خصوصياتشان آنها را مىشناسند و با نام و كنيه صدايشان مىزنند و سرانِ مشركان را نام مىبرند .
۹ / ۶
درخواست تخفيف
قرآن
«و كسانى كه در آتشاند، به نگهبانان جهنّم مىگويند: «پروردگارتان را بخوانيد تا يك روز از اين عذاب را به ما تخفيف دهد». مىگويند: «مگر پيامبرانتان دلايل روشن به سوى شما نياوردند؟» . مىگويند: «چرا». مىگويند: «پس بخوانيد ؛ ولى دعاى كافران جز در بيراهه نيست» . در حقيقت، ما فرستادگان خود را و [نيز] كسانى را كه گرويدهاند، در زندگى دنيا و روزى كه گواهان بر پاى مىايستند ، يارى مىكنيم ؛ همان روزى كه ستمگران را پوزشخواهىشان سود نمىبخشد و براى آنان لعنت است و برايشان بدفرجامىِ آن سراى است».
حديث
۲۵۳. الدرّ المنثور ـ به نقل از ابن جَريج ـ : روايت شده است كه دوزخيان به نگهبانان جهنّم مىگويند : «پروردگارتان را بخوانيد تا يك روز از اين عذاب را به ما تخفيف دهد» ؛ ولى آنان تا مدّتى كه خدا بخواهد ، پاسخ دوزخيان را نمىدهند و پس از مدّتى كه پاسخشان را مىدهند، مىگويند: «پس بخوانيد ؛ ولى دعاى كافران جز در بيراهه نيست» . دوباره به نگهبان دوزخ مىگويند كه : «اى مالك! پروردگارت [را بخوان تا]
جان ما را بستاند» ؛ ولى مالك نيز تا چهل سال ، پاسخ ايشان را نمىدهد و سپس در پاسخشان مىگويد: «شما ماندگاريد» .
آن گاه ، تيرهبختان ، پروردگارشان را مىخوانند و مىگويند: «پروردگارا ! ما را از اين جا (آتش) بيرون بياور. اگر دو باره [به بدى] بازگشتيم، در آن صورت ، ستمگر خواهيم بود» و خدا به اندازه [عمرِ] دنيا در پاسخ آنان سكوت مىكند و آن گاه ، پاسخشان مىدهد كه: «در آن ، گم شويد و با من سخن مگوييد» .
