۱۶۷. پيامبر خدا صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله : اگر سنگى در جهنّم انداخته شود ، هفتاد پاييز طول مى‏كشد تا به تَهِ آن برسد.

۱۶۸. پيامبر خدا صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله : اگر هفت ناقه باردار با پيه و چربى‏هايشان گرفته و از لبه جهنّم [به پايين آن] انداخته شوند ، تا هفتاد سال هم به قعر آن نمى‏رسند.

۱۶۹. پيامبر خدا صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله : تخته‏سنگ غول‏پيكرى از لبه جهنّم انداخته مى‏شود و تا هفتاد سال همچنان پايين مى‏رود ؛ ولى به كف آن نمى‏رسد.

۱۷۰. المعجم الأوسط ـ به نقل از ابو سعيد خُدرى ـ : پيامبر خدا صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله صدايى شنيد كه او را به وحشت انداخت. جبرئيل عليه ‏السلام نزدش آمد. پيامبر خدا صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله پرسيد: «اين ، چه صدايى بود ، اى جبرئيل؟» .
گفت: تخته‏سنگى بود كه هفتاد سال پيش ، از لبه دوزخ فرو افتاده بود و اكنون به قعر آن رسيد . خدا دوست داشت كه صداى آن را به گوش تو برساند.
از آن روز به بعد ، تا وقتى پيامبر خدا صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله زنده بود ، ديده نشد كه دهانش را كاملاً به خنده بگشايد .

۱۷۱. صحيح مسلم ـ به نقل از ابو هريره ـ : ما با پيامبر خدا صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله بوديم كه صداى سقوط چيزى را شنيد . پيامبر صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله فرمود: «مى‏دانيد كه اين ، چه صدايى بود؟» .
گفتيم: خدا و پيامبر او بهتر مى‏دانند.
فرمود: «اين سنگى بود كه هفتاد سال پيش ، در آتش پرتاب شد و تا كنون در حال سقوط بود و اينك به قعر دوزخ رسيد» .

۱۶۷. عنه صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله : لَو أنَّ حَجَرا يُقذَفُ بِهِ في جَهَنَّمَ ، هَوى سَبعينَ خَريفا قَبلَ أن يَبلُغَ قَعرَها . ^۱

۱۶۸. عنه صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله : لَو أُخِذَ سَبعُ خَلِفاتٍ بِشُحومِهِنَّ فَيُلقَينَ مِن شَفيرِ جَهَنَّمَ ، مَا انتَهَينَ إلى آخِرِها سَبعينَ عاما . ^۲

۱۶۹. عنه صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله : إنَّ الصَّخرَةَ العَظيمَةَ لَتُلقى مِن شَفيرِ جَهَنَّمَ ، فَتَهوي فيها سَبعينَ عاما وما تُفضي إلى قَرارِها . ^۳

۱۷۰. المعجم الأوسط عن أبي سعيد الخدري : سَمِعَ رَسولُ اللّه‏ِ صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله صَوتا هالَهُ ، فَأتاهُ جِبريلُ عليه ‏السلام ، فَقالَ رَسولُ اللّه‏ِ صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله : ما هذَا الصَّوتُ يا جِبريلُ؟! فَقالَ : هذِهِ صَخرَةٌ هَوَت مِن شَفيرِ جَهَنَّمَ مِن سَبعينَ عاما ، فَهذا حينَ بَلَغَت قَعرَها ؛ فَأَحَبَّ اللّه‏ُ أن يُسمِعَكَ صَوتَها .
فَما رُؤِيَ رَسولُ اللّه‏ِ صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله بَعدَ ذلِكَ اليَومِ ضاحِكا مِل‏ءَ فيهِ حَتّى قَبَضَهُ اللّه‏ُ . ^۴

۱۷۱. صحيح مسلم عن أبي هريرة : كُنّا مَعَ رَسولِ اللّه‏ِ صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله إذ سَمِعَ وَجبَةً ^۵ فَقالَ النَّبِيُّ صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله : تَدرونَ ما هذا ؟ قالَ : قُلنا : اَللّه‏ُ ورَسولُهُ أعلَمُ ! قالَ : هذا حَجَرٌ رُمِىَ بِهِ فِي النّارِ مُنذُ سَبعينَ خَريفا ، فَهُوَ يَهوي فِي النّارِ الآنَ حَتّى انتَهى إلى قَعرِها . ^۶