حديث
۱۶۲. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اگر زبانهاى از شعلههاى دوزخ در مشرق باشد ، گرمايش را كسى كه در مغرب است ، حس مىكند .
۵ / ۱۳
درختان جهنّم
قرآن
«آيا براى پذيرايى ، اين بهتر است يا درخت زقّوم؟! ما آن را عذابى براى ستمكاران گردانيديم . آن، درختى است كه از قعر جَحيم مىرويد. ميوهاش گويى چون كلّههاى ديوان است. پس دوزخيان از آن مىخورند و شكمها را از آن پر مىكنند. سپس بر سر آن ، معجونى از آب جوشان براى آنان است. آن گاه ، بازگشت آنان بى گمان ، به سوى جحيم است».
حديث
۱۶۳. امام على عليه السلام : گاه پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ما را بيم مىداد و مىفرمود: «سوگند به آن كه جان محمّد در دست اوست، اگر يك قطره از زقّوم بر كوههاى زمين بچكد ، كوهها به زير زمين هفتم فرو مىروند و در برابر آن قطره ، تاب نمىآورند . پس چگونه خواهد بود كسى كه زقّوم ، خوراك اوست ؟» .
۱۶۴. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : بُخل، درختى از درختان جهنّم است كه شاخههايى از آن در دنيا آويزان شدهاند. پس هر كه بخيل است ، [در واقع ،] به شاخهاى از شاخههاى آن درخت ، آويخته است و آن شاخه او را به سوى آتش مىكشد.
ر . ك : ص ۱۹۹ (فصل هشتم : زندگى اهل آتش / خوراك آنان) .
