127
بهشت و دوزخ از نگاه قرآن و حديث

۱۲۸. امام زين العابدين عليه ‏السلام : آتش ، هفت در دارد كه از يك درِ آن ، فرعون و هامان و قارون وارد مى‏شوند . از يك درش مشركان و كافرانى داخل مى‏شوند كه چشم بر هم زدنى به خدا ايمان نياورده‏اند . از يك درش بنى اميّه داخل مى‏شوند و مختصّ آنان است و كسى ديگر با آنان از آن در ، وارد نمى‏شود .
و [دو در ديگر] درِ آتشِ زبانه‏زننده است و درِ دوزخ، و [ششمى] درِ سياه‏چال كه تا عمق آن ، هفتاد سال راه است و هر بار كه پس از هفتاد سال در آن فروافتند ، چنان فَوَرانى مى‏كند كه آنان را دو باره به بالاى آن پرتاب مى‏كند و اين نيز هفتاد سال طول مى‏كشد [تا به بالاى سياه‏چال برسند] . سپس بار ديگر در آن فرو مى‏افتند و باز هفتاد سال طول مى‏كشد تا به قعر آن برسند، و پيوسته و هميشه چنين خواهند بود و [در اين حالت ،] جاويدان و ابدى مى‏مانند.
از يك درِ ديگر [كه درِ هفتم است] ، دشمنان ما و كسانى كه با ما مى‏جنگند و [كسانى كه] تنهايمان مى‏گذارند ، داخل مى‏شوند . اين ، بزرگ‏ترين و سوزان‏ترين درِ جهنّم است . ۱

۱۲۹. الكافى ـ به نقل از محمّد بن مسلم ـ : نزد امام باقر عليه ‏السلام بر درِ خانه ايشان در مدينه نشسته بودم كه ديد مردم ، گروه گروه مى‏گذرند. به يكى از كسانى كه نزد ايشان بود، فرمود: «در مدينه اتّفاقى افتاده است؟» .
او گفت: فدايت شوم ! حكمرانى براى مدينه آمده است و مردم براى شادباشگويى نزدش مى‏روند.
فرمود: «چه بسا سِمَتى به كسى واگذار مى‏شود و به وى شادباش گفته مى‏شود ، در حالى كه آن سِمَت ، درى از درهاى آتش است» .

ر . ك : ص ۲۱ (فصل يكم : نام‏هاى دوزخ) .

1.شايد مراد از «ابواب» در اين جا ، طبقات يا به تعبير درست‏تر، دَرَكات جهنّم باشد .


بهشت و دوزخ از نگاه قرآن و حديث
126

۱۲۸. الإمام زين العابدين عليه ‏السلام : لِلنّارِ سَبعَةُ أبوابٍ : بابٌ يَدخُلُ مِنهُ فِرعونُ وهامانُ وقارونُ، وبابٌ يَدخُلُ مِنهُ المُشرِكونَ وَالكُفّارُ مِمَّن لَم يُؤمِن بِاللّه‏ِ طَرفَةَ عَينٍ، وبابٌ يَدخُلُ مِنهُ بَنو أُمَيَّةَ ؛ هُوَ لَهُم خاصَّةً لا يُزاحِمُهُم فيهِ أحَدٌ وهُوَ بابُ لَظى، وهُوَ بابُ سَقَرَ، وهُوَ بابُ الهاوِيَةِ تَهوي سَبعينَ خَريفا، وكُلَّما هَوى بِهِم سَبعينَ خَريفا فارَ بِهِم فَورَةً قَذَفَ بِهِم في أعلاها سَبعينَ خَريفا، ثُمَّ تَهوي بِهِم كَذلِكَ سَبعينَ خَريفا، فَلا يَزالونَ هكَذا أبَدا خالِدينَ مُخَلَّدينَ، وبابٌ يَدخُلُ مِنهُ مُبغِضونا ومُحارِبونا وخاذِلونا ، وإنَّهُ لَأَعظَمُ الأَبوابِ وأشَدُّها حَرّا . ۱

۱۲۹. الكافي عن محمّد بن مسلم : كُنتُ قاعِدا عِندَ أبي جَعفَرٍ عليه ‏السلام عَلى بابِ دارِهِ بِالمَدينَةِ، فَنَظَرَ إلَى النّاسِ يَمُرّونَ أفواجا ، فَقالَ لِبَعضِ مَن عِندَهُ : حَدَثَ بِالمَدينَةِ أمَرٌ ؟ فَقالَ : جُعِلتُ فِداكَ ، وَلِيَ المَدينَةَ والٍ فَغَدَا النّاسُ يُهَنِّؤونَهُ . فَقالَ : إنَّ الرَّجُلَ لِيُغدى عَلَيهِ بِالأَمرِ تَهَنَّأَ بِهِ ۲ ، وإنَّهُ لَبابٌ مِن أبوابِ النّارِ . ۳

راجع : ص ۲۰ (الفصل الأوّل : أسماء جهنّم) .

1.الخصال : ص ۳۶۱ ح ۵۱ عن محمّد بن الفضيل الزرقي عن الإمام الصادق عن أبيه عليهماالسلام ، بحارالأنوار : ج ۸ ص ۲۸۵ ح ۱۱ .

2.في وسائل الشيعة : «يُهَنّى بِهِ» بدل «تَهَنّأَ بِهِ» .

3.الكافي : ج ۵ ص ۱۰۷ ح ۶ ، وسائل الشيعة : ج ۱۲ ص ۱۳۵ ح ۲۲۳۱۳ .

  • نام منبع :
    بهشت و دوزخ از نگاه قرآن و حديث
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ریشهری، با همكاری: سیّد رسول موسوی، ترجمه: حمیدرضا شیخی
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1389
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 13938
صفحه از 792
پرینت  ارسال به