۱۲۶. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : آتش ، درى دارد كه از آن وارد نمىشود ، مگر كسى كه دقّ دل خود را به قيمتِ به خشم آوردن خداوند، خالى كند .
۱۲۷. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : شبى كه مرا به آسمان بردند، جبرئيل عليه السلام به من گفت: «من مأمورم كه بهشت و آتش را به تو نشان دهم» .
پس من بهشت و نعمتهاى آن را و آتش و عذاب دردناكى را كه در آن بود، مشاهده كردم... . سپس درهاى جهنّم را ديدم. بر نخستين درِ آن ، سه جمله نوشته شده بود، چنين: «آن كه به خداى بزرگ اميدوار باشد ، به سعادت مىرسد . آن كه از خداى بزرگ بترسد ، در امان است . تباه شده فريب خورده ، كسى است كه به غير خدا اميدوار باشد و از غير او بترسد» .
بر درِ دوم نيز اين سه جمله نوشته شده بود: «هر كه مىخواهد در روز رستاخيز برهنه نباشد ، بر بدنهاى برهنه در دنيا جامه بپوشاند. هر كه مىخواهد در روز تشنگى تشنه نباشد ، در دنيا تشنه را سيراب كند . هر كه مىخواهد در روز رستاخيز گرسنه نباشد ، در دنيا شكمهاى گرسنه را غذا دهد» .
بر درِ سوم ، اين سه جمله نوشته شده بود: «لعنت خدا بر دروغگويان! لعنت خدا بر بخلورزان! لعنت خدا بر ستمكاران !» .
بر درِ چهارم ، اين سه جمله نوشته شده بود: «خدا خوار گردانَد كسى را كه اسلام را خوار مىكند! خدا خوار گردانَد كسى را كه اهل بيت پيامبر را خوار مىكند! خدا لعنت كند كسى را كه به ستمگران ، در ستم كردن به مخلوقان ، يارى مىرسانَد!» .
بر درِ پنجم ، اين سه جمله نوشته شده بود: «پيروى هوس مكن ؛ زيرا هوس ، از ايمان به دور است . بيهوده بسيار سخن مگو ؛ چرا كه از رحمت خداى بزرگ نوميد مىگردى . و ياور ستمگران مباش» .
بر درِ ششم ، اين [سه جمله] نوشته شده بود: «من بر شبزندهداران ، حرام هستم . من بر صدقه دهندگان ، حرام هستم . من بر روزهگيران ، حرام هستم» .
بر درِ هفتم ، اين سه جمله نوشته شده بود: «به حساب خود برسيد ، پيش از آن كه به حساب شما رسيده شود . خويشتن را سرزنش كنيد ، پيش از آن كه مورد سرزنش شويد . خداى عز و جل را بخوانيد ، پيش از آن كه نزد او بياييد و ديگر توان اين كار (خواندن خداوند) را نداشته باشيد» .