۱۰۶. امام كاظم عليه السلام : بار خدايا! بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و بر ما رحمت آور و از آتش ، آزادمان گردان .
۱۰۷. امام كاظم عليه السلام : بار خدايا!... از همه عذابهايت به تو پناه مىآورم ، پس پناهم ده.
۱۰۸. الكافى ـ به نقل از زياد بن مروان ـ : امام كاظم عليه السلام در سجودش مىفرمود : از آتشى كه حرارتش فروكش نمىكند ، به تو پناه مىبرم . از آتشى كه دمادم تازه است و كهنه نمىشود ، به تو پناه مىبرم . از آتشى كه تشنهاش هرگز سيراب نمىشود ، به تو پناه مىبرم . و از آتشى كه برهنهاش پوشانده نمىشود ، به تو پناه مىبرم.
۱۰۹. امام رضا عليه السلام : بار خدايا! مرا از عذابت و از ناخشنودىات ، در پناه خويش بدار .
۱۱۰. امام رضا عليه السلام : كسى كه از آتش به خدا پناه بَرَد ، ولى از هوسها دست بر ندارد ، در واقع ، خود را مسخره كرده است.
۴ / ۳
فريادخواهى از آتش
قرآن
«بگو: اگر پروردگارم را نافرمانى كنم ، از عذاب روزى بزرگ مىترسم».