۹۵. امام حسين عليه السلام : بار خدايا ! ... از تو درخواست مىكنم كه مرا از آتش بِرَهانى.
۹۶. امام زين العابدين عليه السلام : بار خدايا ! آزادىام را از آتش ، از تو درخواست مىكنم.
۹۷. امام زين العابدين عليه السلام ـ در دعاى نماز شب ـ : بار الها! به تو پناه مىبرم از آتشى كه هر كه نافرمانى تو كند ، با آن ، به سختى مجازاتش مىكنى و هر كه از خشنودى تو دورى گزيند ، بِدان تهديدش كردهاى ؛ از آتشى كه روشنايىاش تاريكى ، اندكش دردناك و دورش نزديك است ؛ از آتشى كه شعلههايش يكديگر را فرو مىبلعند و بر يكديگر تازيانه مىكوبند ؛ از آتشى كه استخوانها را مىپوساند و ساكنانش را آب جوشان مىنوشاند ؛ از آتشى كه نه بر جان كسى كه به پايش زارى كند ، دلسوزى مىكند، و نه بر كسى كه از او خواهش و التماس كند ، رحم مىآورد، و نه قادر است كه بر كسى كه در برابرش خاكسارى مىكند و سر تسليم فرود مىآورد ، سبك گيرد ؛ بلكه با ساكنان خويش ، با دردناكترين شكنجه و سختترين كيفر برخورد مىكند .
و به تو پناه مىبرم از كژدمهاى آن [آتش] ، كه دهانهايشان را گشوده مىدارند ، و از مارهاى آن ، كه نيشهايشان را به هم مىسايند ، و از نوشاك آن ، كه دل و روده ساكنانش را تكه تكه مىكند و قلبشان را از بيخ بر مىكَند! از تو مىخواهم كه مرا به چيزى رهنمون شوى كه از چنين آتشى دور گردانَد و آن را به تأخير اندازد .
۹۸. امام باقر عليه السلام : بار خدايا! به حقّ كتاب آسمانىات و آنچه در آن است ـ از جمله : شكوهمندترين و بزرگترين نامت و ديگر نامهاى نيكويت و مايههاى بيم و اميد ـ ، از تو درخواست مىكنم كه مرا در شمار آزاد شدگانت از آتش قرار دهى.
۹۹. امام باقر عليه السلام : بار خدايا! عافيت تو را در همه كارهايم ، از تو مىخواهم و از خوارى در دنيا و عذاب آخرت ، به تو پناه مىبرم.
