۸۱. امام زين العابدين عليه السلام : بار خدايا! براى كسى كه نافرمانى تو كند ، آتشى آفريدى و در آن براى اهلش انواع عذاب را آماده ساختى و آن عذابها را با تعابير گونهگون ، وصف و طبقهبندى كردى: جوشاب، زردآب دوزخيان، مس گداخته، خارِ تَر، خونابه ، چركابه، دوزخبان، زنجيرها، كُندها، گرزهاى آهنين، شكنجه درشت، شكنجه سخت، شكنجه خوار كننده، شكنجه پايدار، شكنجه سوزان، شكنجه مرگبار، سايهاى از دود تار، تنپوشهاى قطران، سراپردههاى آتش و مس، دوزخبان، آتشِ خرد كننده، سياهچال ، زبانه آتش، آتش سوزان، آتشِ افروخته كه بر دلها مىرسد، وآتش احاطه كننده با ستونهاى بلند و كشيده، شعله، آب داغ، آتش خاموش ناشدنى، آتشى كه نزديك است از خشمْ شكافته شود، آتشى كه سوختش مردم و سنگهايند، آتشى كه به او گفته مىشود: «آيا سير شدى؟» و او [كه سيرىناپذير است ،] مىگويد: «آيا باز هم هست؟!» و پايينترين طبقه آتش .
